Zielige Gizmo

Gizmo is helaas ziek; hij heeft een blaasontsteking en ook blaasgruis. Dat heeft hij waarschijnlijk al een behoorlijk lange tijd, maar in eerste instantie is er niet aan gedacht, omdat er veel veranderingen waren. De problemen zijn eigenlijk al lichtjes begonnen in de Ernest Staasstraat. Daar plaste Gizmo ook wel eens naast de bak. Maar ik had nog het idee dat het mijn eigen schuld was; de kattenbak was niet schoon genoeg. Moest ik ‘m maar vaker schoonmaken. Toen we naar Weert zijn verhuisd, werd het eigenlijk heel erg. Ondanks dat de kattenbakken schoon waren, ging Gizmo er toch naast zitten plassen.

Uiteraard contact gezocht met de dierenarts, Feliway verdamper gekocht, extra aandacht geven. De problemen bleven, maar de omstandigheden waren dan ook zeker niet goed. Er was natuurlijk heel veel onrust in huis en zowel de dierenarts als ik, dachten dat Gizmo daar gewoon heel gevoelig voor was.

Na de verhuizing naar Deurne bleven de problemen echter bestaan. In eerste instantie leek het goed te gaan en werd mijn vermoeden dat het met de onrust in huis te maken had, alleen maar bevestigd. Maar ook nu ging Gizmo weer naast de bak plassen, terwijl die toch schoon was en nog geen meter er naast stond. Het vervelende was nu dat Gizmo ging plassen op de deurmat meteen achter de voordeur.

Daar hebben inmiddels al 3 nieuwe matten gelegen, allemaal zijn ze al weer in de vuilcontainer gegaan, want eenmaal de urinelucht in de mat en je krijgt het er niet meer uit. Aangezien ik ook niet echt zin heb om om de 2 weken een nieuwe deurmat te kopen, er rust in huis is, ik medische zaken wilde uitsluiten, een afspraak gemaakt bij de dierenarts. Op weg naar de dierenarts had Gizmo in zijn reismand geplast (wat ie nog nooit heeft gedaan). Op zich was dat ook wel goed, want daardoor kon de dierenarts meteen even een proefje nemen. En daar bleek dat er veel eiwitten in zaten en Gizmo had ook verhoging, wat duidt op een ontsteking. Dus Gizmo kreeg een spuitje antibiotica en een spuitje pijnstiller. Verder kreeg ik zowel de antibiotica als de pijnstiller ook in tabletvorm mee. Ik moest de plas van Gizmo opvangen zodat ze die zouden kunnen onderzoeken.

Gizmo was echt heel zielig. Hij zag er niet uit, omdat ie in zijn reismand door zijn eigen plas had liggen rollen. Helemaal nat en smerig. Maar door de stress kreeg ie ook nog eens heel erg last van haaruitval. De plukken vlogen echt in het rond.

Thuisgekomen Gizmo opgesloten in de badkamer. Had speciale kattengrit meegekregen. Dus kattenbak schoonmaken, grit erin en op de badkamer gezet, waar ik ook al wat water en brokjes voor hem had neergezet.
Met een natte handdoek Gizmo voor zover mogelijk schoongemaakt en daarna met een droge handdoek hem flink drooggewreven. Hij vond de aandacht en het kroelen natuurlijk zalig en dan breekt mijn hart echt even hoor, als ie met dat zielige kopje je aankijkt.

Maar hij moest alleen blijven zitten, want dat speciale grit zou geen vocht opnemen en zo kon ik dan de urine opvangen en in een speciaal buisje doen. Zo gezegd, zo gedaan zou je zeggen, ja natuurlijk, als de kat gaat plassen wel. Maar daar had Gizmo natuurlijk helemaal geen zin in. Dus om 12 uur toen ik naar bed ging, had meneer nog steeds niet geplast. Hij was gelukkig wel rustig in de badkamer, dus op zich hoefde ik me ook niet echt zorgen te maken. Hij kon dan nog wel een nachtje alleen blijven.

Tegen 3 uur in de nacht werd ik zelf wakker om te plassen (continu aan plassen denken, werkt erg bevorderlijk – zo erg dat ik nu ook maar even ga plassen).

Gizmo lag heel rustig op de grond in de badkamer en tot mijn grote opluchting had ie op de kattenbak geplast. Dus meteen met een pipetje urine opgezogen en in een speciaal buisje met dopje gedaan. Ik heb er natuurlijk de ballen verstand van, maar ik vond de urine er wel troebel uitzien, dus ik werd al een beetje ongerust.

De kattenbak midden in de nacht weer schoongemaakt, normaal grit erin en weer op de gang gezet en Gizmo vrijgelaten uit de badkamer. Dat leverde wel weer problemen op met Doerak, die het maar niets vond om een vreemde kat in huis te hebben. Het is zo raar, net alsof ze Gizmo dan niet meer herkend. Ze blaast, gromt en is heel agressief.

Maar goed, na een half uurtje was er weer rust en konden we gaan slapen.

Vanochtend was het nog wel een beetje oorlog in huis, maar het was al iets rustiger geworden. Tussen Gizmo en mij nog even een gevecht om hem zijn 2 tabletjes te laten innemen, maar ook dat lukte uiteindelijk. Het eten schrokte ie meteen naar binnen, dus dat gaat nog steeds goed. Doerak stond nog steeds wat onwennig te eten en was erg schrikachtig, maar ook zij heeft haar brokjes verder gewoon op.

Het buisje met urine onderweg naar mijn werk meteen afgegeven bij de dierenarts. Die zouden het gaan onderzoeken en mij zodra ze wat wisten, meteen even bellen met de uitslag. Om 8.45 uur werd ik al gebeld. En inderdaad, er zat gruis in zijn urine en ook bloed. Het was overduidelijk, Gizmo heeft blaasgruis. Ik moet straks speciaal voer gaan halen, want anders komt hij er niet vanaf. En nu is nog even de vraag of hij dit de rest van zijn leven moet, of dat we kunnen oplossen. Dat zal de toekomst moeten uitwijzen, want daar is niets over te zeggen. Er zijn katten die blaasgruis krijgen, tijdelijk op speciaal voer gaan en er weer vanaf komen, maar er zijn ook katten die de rest van hun leven speciaal voer moeten eten, omdat ze het anders weer terugkrijgen. Ach, het maakt me niet zoveel uit, als Gizmo maar weer gezond wordt en geen pijn en last meer heeft.

Ik ben ook blij dat ik nu weet wat er aan de hand is en dat ik naar de dierenarts ben gegaan en heb gezegd dat ik ondanks dat er natuurlijk geen goede omstandigheden waren, de medische kant wel volledig wilde uitsluiten. En daar is nu dan zekerheid over.

Eén reactie

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.