Category Archives: Duiken

Concert at Sea ofwel C@S 2009

Gisteren was het weer zover, het jaarlijkse Concert at Sea stond op het programma. Ook dit jaar was er ook weer een concert op de vrijdagavond, maar daar ben ik niet naar toe geweest, al was de programmering dit jaar niet minder dan Marco Borsato. Manon was op vrijdagavond al naar mij toegekomen, want zaterdag moesten we vroeg op. Na korte douche, broodjes smeren en laatste spullen inpakken, zaten we tegen kwart voor 8 in de auto op weg naar Scharendijke. We moesten wel omrijden via de N59 omdat de N57 natuurlijk helemaal afgezet zou zijn. Maar waarom zo vroeg al in de auto zitten, vraag je je af. Nou traditiegetrouw gaan we altijd met een groep Duikforummers naar C@S en van te voren maken we dan altijd een duikje bij ‘t Dolfijntje / ‘t Koepeltje. Op die manier zijn we lekker vroeg in Zeeland, geen last van files en hebben we ook nog eens heel dicht bij het festivalterrein perfecte parkeerplaatsen. Dus ook dit jaar maakten we een duikje bij ‘t Koepeltje. Ik dook met Merel en heb zowaar super genoten van de duik. Ben inmiddels aardig verwend door de Oosterschelde en vind daardoor de Grevelingen niet meer zo heel erg mooi, maar dit keer kwam ik daar even op terug. Er zaten ongelooflijk veel botervisjes (ook echte ieniemini), diverse krabbetjes in allerlei soorten en maten, Noordzeekrabben in overvloed, hooiwagenkrabben. We hebben een paar palingen gespot, een klein zeedonderpadje, diverse platvisjes en uiteraard veel kreeften. Kortom het was een prima duikje. Jammer van een aantal duikers die zoveel stof veroorzaakten dat het zicht flink werd gereduceerd.

PicknickenC@S Na de duik komen de koelboxen tevoorschijn waar al het lekkers in zit. Er wordt dan een heerlijke picknick georganiseerd. Als je aan de lijn doet, moet je die op dat moment maar even terzijde zetten, want het is allemaal lekker en we hebben altijd teveel. Als we dan goed hebben genoten van al het lekkers, pakken we de restanten in en begeven we ons naar het terrein. Dit jaar lopen we rond half 2 het terrein op, zodat we ruim op tijd zijn voor IOS (Is Ook Schitterend).

De programmering voor deze middag is als volgt:

14.00 uur – 14.45 uur IOS
15.15 uur – 16.00 uur Bertolf
16.30 uur – 17.15 uur Maria Mena
17.45 uur – 18.00 uur Ed Kowalczyk
18.15 uur – 19.15 uur Ilse DeLange
19.45 uur – 21.00 uur Golden Earring
21.30 uur – 23.00 uur BLØF

Een middag en avond genieten van goede muziek. En dat is ook echt wat we hebben gekregen. IOS en Bertolf deden het erg leuk en kregen het publiek vrij goed mee. Maria Mena was zelf erg onder de indruk van de hoeveelheid mensen. Ze had niet verwacht dat het er zoveel waren. Wat een lief mensje op dat grote podium. Moet eerlijk bekennen dat ik in eerste instantie niet wist wie Ed Kowalczyk was (en ook niet wie de band Live is, waar hij leadzanger van is), maar toen ik het eerste nummer hoorde dat hij speelde, herkende ik het wel.

Ilse Ik had Ilse DeLange al gevolgd via haar Twitter en wist dat ze onderweg was en wat kleine probleempjes had om backstage te kunnen vinden. Mmm vreemd, zo moeilijk zou dat toch niet moeten zijn lijkt me.
Het was in ieder geval lekker swingen en meezingen met Ilse. Wat een heerlijk mens is dat en wat een dijk van een stem.

Toen de Golden Earring op het podium kwamen, ging er een golf door het publiek heen. Want ondanks dat de bandleden inmiddels allemaal de 60 zijn gepasseerd, spelen ze nog steeds de sterren van de hemel. Mijn hemeltjelief wat was dit goed. Waarom ben ik niet eerder eens naar een live optreden van hun geweest. Barry Hay zingt nog steeds met volle overtuiging, George Kooymans en Rinus Gerritsen pingelen nog steeds de prachtigste deuntjes uit hun gitaren (zeer positief bedoeld) en gaven heerlijke solo’s weg en waar Cesar Zuiderwijk de energie vandaan haalt, is me nog een raadsel. Man man man, die laat zijn drumstel echt alle hoeken zien! Wauw!!!!!

DrukteC@S Uiteraard mag gastheer Bløf niet ontbreken op dit fantastische festival. En gelukkig sloten ze dit jaar weer zelf af. De heerlijke meezingnummers, de prachtige ballades, maar ook het door Paskal prachtig gezongen nummer “Een manier om thuis te komen” waarbij hij zichzelf op akoestische gitaar begeleidde en dat een ode was aan Michael Jackson, maar zeker aan zijn eigen vriend en te vroeg overleden Bløf-drummer Chris Götte. Op dat moment voelde je de emoties door het publiek gaan. Overigens was er net voorafgaande aan het Bløf-optreden een karaoke gezongen door het bijna 40.000 koppige publiek, een parodie op het nummer “Liefs uit Londen” en een eerbetoon aan Bløf. De volledige tekst van de ode is hier te lezen.

Bløf speelde ook nog een paar nummers samen met Ed Kowalczyk en het was net of je de band Live hoorde speelde. Wat zijn de mannen van Bløf toch goed! Maar ook aan dit prachtige optreden kwam helaas een einde en daarmee een einde aan een fantastische dag. Ik heb echt intens genoten!!!! De rit terug naar huis verliep soepeltjes, al was het met een kleine omweg. En moe maar voldaan viel ik rond 2 uur in slaap……

Duikweekend steengroeven België

Afgelopen weekend stonden een aantal steengroeven in België op het programma. Normaal duik ik 1x per jaar in de steengroeven van Sprimont en La Gombe en daar blijft het dan verder bij. Maar Fie wilde haar 30e verjaardag dit keer op een bijzondere manier vieren en had een flink aantal mensen uitgenodigd voor een weekendje steengroeven om met haar dit heuglijke feit te vieren. Op vrijdagavond reed ik (nadat ik thuis had gegeten en mijn spullen had gepakt) richting Dilbeek om nog even te kletsen met Fie en Karen en daarna lekker het bedje in te kruipen. Het was bijna een 2 uur durende rit geweest en ik was best moe na een drukke werkweek. Maar nu had ik al het ergste gedeelte van de rit erop zitten, de volgende dag hoefde ik dan nog maar een uurtje te rijden.

Zaterdag vroeg opstaan, laatste spullen inpakken en op weg richting Barrage de l´Eau d´Heure (een stuwmeer).

lacsdeleaudheureAldaar gestart met duiken met Karen en Fie, maar Karen voelde zich niet helemaal lekker onder water, dus die hebben we even naar de kant begeleid. Verder gedoken met Fie. Het zicht was erg goed. In het ondiepe gedeelte zaten heel veel huisjesslakken, verder kwamen we de nodige baarsjes tegen, het stikte er van de zebramosseltjes en we hebben ook nog een rivierkreeftje gezien. Fie’s diverse pogingen om de bus te vinden, mochten helaas niet baten…… Maar al met al een ontspannen rustig duikje.

Na de duik reden we vrij snel door naar de volgende duiklocatie. Nu stond Carrière de Vodelée op het programma (de thuishaven van Fie en Karen).

vodelee_plan_small Bij Vodelée aangekomen, was de groep wat groter geworden. Ik zou samen met Karen duiken. Even voor haar weer de rust vinden in het duiken en met name tijdens de afdaling. Maar iedere keer als Karen op haar computer zag dat ze rond de 8 meter zat, schrok ze, werd onrustig en ging weer iets omhoog. Mmmm, daar moeten we even iets aan. Ik dekte dus met mijn hand haar computer af en zakte heel rustig met haar af. Zonder enig probleem zat ze even later keurig op 11 meter. Aldaar zijn we de steengroeve rond gaan duiken. Karen heeft me een tank laten zien waar we doorheen konden duiken. Alsmede de telefoon. Vlakbij de ingang zat nog een onwijs grote karper roerloos tussen de stenen. We dachten zelf dat ie dood was of nep, maar bij navraag bleek het gewoon een rustende karper te zijn geweest. Ook nog de baby steurtjes gezien. Karen had genoten van de duik, al had ze het wel wat kouder gehad omdat ze nu zo rustig had gedoken ipv met snelheid de groeve rond te duiken.

Karel had de botte pech dat hij de achterdeur van zijn auto niet open kreeg. Uiteindelijk heeft ie dan besloten om de ruit in te slaan, om toch in de auto te geraken…. Ja je moet toch iets he. Even kletsen bij de duikstek, maar dan toch even langs de camping om de tentjes op te zetten. Het kan maar alvast klaar staan he. Ik had van Tineke een tentje mogen lenen. Het was zo’n 2 seconden opzet tent. Geweldig is dit. Je rits de zak open, haalt de band ervan af, schudt een keer met het pakketje en je tent is opgezet. Dit is echt wat voor mij. Paar haringen de grond in, zodat de tent niet kan wegwaaien en klaar is Emmie. Mmm toch eens over denken om zelf zo’n tentje aan te schaffen.

200906067 Voor de BBQ reden we weer terug naar de duikstek, alwaar het houtskool al rustig aan het opwarmen was. De tomaten en het brood werden gesneden, de flessen werden opengetrokken en de grote verhalen gingen al de ronde. Kortom, gezelligheid alom. Rond de klok van 11 uur was het eten dan toch op, de drank had voldoende gevloeid en we vonden het tijd worden om weer richting de tentjes te gaan. Tenslotte moeten we morgen weer op tijd opstaan en willen we wel op een verantwoorde manier gaan duiken natuurlijk.
De nacht is redelijk rustig verlopen op het gesnurk van Jay, Laurens en Ron na…… En nee Cas, ik heb niet gesnurkt……

Zo tegen half 8 kijken de eerste, toch een beetje vermoeide, gezichtjes voorzichtig uit hun tentjes. Ja ja, het is echt tijd om op te staan. De tenten moeten namelijk al weer opgeruimd worden en na het ontbijt rijden we dan richting Carrière La Croisette. Het opzetten van de tenten was bij iedereen snel gegaan, maar het weer inpakken van de tenten vergde toch iets meer tijd. Zeker bij de 2-seconden-opzet-tenten. Ik heb een partij staan hannesen en kwam er maar niet uit. Gelukkig zat met de hulp van Cas en de beschrijving (jaja, RTFM……) de tent dan eindelijk weer terug in de zak. 200906079

Bij La Croisette aangekomen, moesten we nog even wachten voordat de poort open ging. Wat een gedoe toch bij die steengroeven, maar goed, ik duik er gelukkig niet iedere week. Dit keer zou ik met Juan Moreno gaan duiken. Eindelijk zou het er dan eindelijk van komen. Het was inmiddels al aardig warm geworden, dus omkleden en plonzen maar. We zakten af tot ongeveer 30 meter en hebben op die diepte het eerste rondje door de steengroeve gemaakt. Op de bodem treffen we wat voorwerpen aan die in een ver verleden door de werklui zijn gebruikt. Rustig aan stijgen we een 10-tal meters en maken opnieuw een rondje door de steengroeve op ongeveer 20 meter diepte. Aan het einde van de duik vermaken we ons nog even prima met de prachtige grote karpers. Die zijn zo tam, dat als je met een steen op het huisje tikt, ze vanzelf aan komen zwemmen, omdat ze denken dat ze eten krijgen.

200906155 Ook hier is het na de duik weer gezellig keuvelen over vanalles en nog wat. Maar er staat nog 1 steengroeve op het programma, dus in colonne rijden we naar Carrière de Roche Fontaine. Het is inmiddels zo warm geworden dat de zweetdruppeltjes van mijn voorhoofd liepen. Dit keer zou ik samen met Jenny duiken die voor de eerste keer met een D12 zou gaan duiken. Op zich niet echt veel anders natuurlijk dan met een D7. Hij is alleen wat groter en zwaarder. Rustig laten we ons over het randje zakken. Het nadeel van steengroeven is eigenlijk dat er zo weinig te zien valt. Je duikt langs steile wanden, die soms best wel mooie graveringen hebben en er zit soms wat vis, maar daar blijft het dan wel bij. Of er moet nog een zeilbootje, cockpit of iets dergelijks zijn afgezonken, maar die hoeven eigenlijk niet zo nodig voor mij. Ook hier vinden we trouwens een hoekje waar het stikt van de vissen. Het lijkt wel of we in een aquarium zitten.

Al met al heb ik vier prachtige duiken gemaakt. Het heeft (ondanks dat je er weinig kan zien) toch wel iets dat duiken in steengroeven. Ik heb in ieder geval weer eens een diepe duik gemaakt. Altijd fijn om te merken dat je je prima op je gemak voelt met 30 meter water boven je.
Aan het eind van de middag wordt het dan ook weer tijd om de terugreis te aanvaarden. Tenslotte is het eerst ruim een uur rijden richting Brussel. Daar houden we met een paar mensen nog een tussenstop om even lekker wat te eten. Ik rij daarna met een tussenstop in Breda naar huis. En lig pas laat op bed, maar met een geweldig goed gevoel en 4 duiken rijker. Het was een prachtig weekend. Iedereen die mee was, wil ik dan ook hartelijk danken voor de gezelligheid en de goede sfeer. Extra dank aan Fie natuurlijk die dit weekend heeft georganiseerd en bij iedere steengroeve de inschrijving voor ons heeft verzorgd. Volgend jaar weer!!!!!

Foto’s van het weekend gemaakt door Laurens van Rijn (http://tinyurl.com/kphph2) en door Bart Hoogeveen (http://tinyurl.com/n8lsk6).

Weekje vrij en lekker duiken

Afgelopen week was ik heerlijk vrij. En wat had ik het getroffen met het weer. En met zoveel vrije dagen en prachtig zomerweer, moet er natuurlijk gedoken worden.
Op zondag 17 mei stonden de eerste duikjes op het programma, samen met Jack naar de Bergse Diepsluis om sepia’s te zoeken (en gevonden natuurlijk) en naar de Zeelandbrug op zoek naar de naaktslakken (gekroonde ringsprietslak, slanke waaierslak en millennium wratslakken). Heerlijk dagje.

Maandag stond ik even droog, maar die dag werd nuttig gebruikt om wat op te ruimen (met name paperassen) en gewoon wat te relaxen. Een dagje niets doen, is zo lekker.

Dinsdag ging ik met Sofie op pad. Eerst een relaxt duikje bij de Zeelandbrug. Ondanks dat het een gewone doordeweekse dag was, was het toch behoorlijk druk. Tijdens de duik ging ik op zoek naar naaktslakken en zowaar trof ik 4 verschillende soorten: de millenium wratslak, de groene wierslak, grote vlokslak en de rosse sterslak. Verder ook nog baby snotolfjes en baby zeedonderpad. Gezellig nakletsen met Joke en Tineke die ook bij de brug hadden gedoken.
Daarna reden we door naar Zoetersbout. Terwijl we aan het optuigen waren, kwam ook Peter van Bragt aangereden. Ik stond vol trots te vertellen dat ik 4 verschillende soorten naaktslakken had gezien, maar dat ik toch wel baalde dat ik er nog 3 miste, omdat ik wist dat er nog 3 andere soorten te vinden waren bij de brug. Peter vroeg toen of ik zin had om op de LW kentering te gaan duiken. En daar zeg ik natuurlijk geen "nee" tegen.
Maar goed, eerst de duik bij Zoetersbout nog. We zouden in de rechterkom blijven, omdat we daar kans zouden hebben op de sepia’s. Rustig gingen we koppie onder en doken op ons gemakkie parallel aan de dijk. Na een half uurtje keerden we om. Op de terugweg kwamen we Peter onder water tegen, die ons gebaarde om wat dichterbij te komen en rustig op de bodem te gaan liggen wachten. Fie en ik gingen er eens rustig voor hangen. En zowaar, daar kwamen een paar pijlinktvissen aan. Wauw, die zijn zo gaaf. Ze kwamen dichterbij de rekjes, rommelden wat, en zwommen weer achteruit. Peter gaf teken dat het een paar minuten zou duren voordat ze weer terug zouden komen. En ja hoor, even rustig wachten en daar kwamen ze weer. En zo hebben we ze een aantal keren zien terugkeren en weer achteruit weg zien zwemmen.
In het ondiepe nog op zoek naar de baby snotolfjes en zeedonderpadjes en ook nog gevonden. Wat zijn het toch een schatjes hè als ze zo klein zijn. Al met al een zalige duik.

Pijlinktvissen1 Baby_zeedonderpad

Fie ging nog even gezellig met Peter en mij mee terug naar de Zeelandbrug. Ze kon helaas niet meeduiken, omdat ze naar een bijeenkomst ging in Breda. Peter en ik maakten ons klaar voor de duik. We zouden er een ware naaktslakkenjacht van gaan maken. En mijn wensen werden vervuld hoor. We hebben wel 7 verschillende soorten naaktslakken gezien en ook nog de eitjes van de 8e soort. Allereerst was er natuurlijk de gekroonde ringsprietslak (ja ik heb inmiddels geleerd dat het de "gekroonde" is en niet de "slanke"). En niet alleen op de kooi kwamen we deze tegen, maar wat dieper kwamen we zelfs een paartje tegen. Prachtig diertje, onvoorstelbaar dat dat in NL water voorkomt. Verder de grote en de kleine vlokslak (en niet de vlokkige naaktslak). De kleine vlokslak had ik nog niet eerder gezien. Lijkt behoorlijk op zijn grotere broer, maar is toch net wat anders. Uiteraard kwamen we ook de millennium wratslakken tegen. Peter had al een paar keer laten zien waar boompjesslakken zaten en ja hoor, uiteindelijk lukte het ook mij om er zelf te vinden. Jippie! Verder nog de rosse sterslak en de roodgevlekte kroonslak (doto coronata) en de eitjes van de tergipes tergipes. En naast deze naaktslakken zagen we ook nog de asgrauwe tolhoren, sepia’s, zeebaarzen en botervisjes. Ik heb echt enorm genoten van de duik, heel veel geleerd en bovenal weer een nieuwe soort voor mij ontdekt. Prachtig toch.

Gekroonde_ringsprietslak

Lees meer »

Verhuizing, drukte en geen internet…….

Het is al weer een behoorlijke tijd geleden dat ik heb geblogd. Maar ja, wat wil je. Het was een hectische tijd afgelopen periode. Op donderdag 26 maart had ik ’s ochtends de overdracht bij de makelaar. Meteen daarna aan de slag met klussen. Manon arriveerde gelukkig snel en we begonnen meteen met het afplakken van de vloer. Toen we daar net mee klaar waren, kwam Clay al aan. We zijn compleet voor de middag en in rap tempo gingen we aan de slag. Aan het begin van de avond, toen we moe, maar voldaan aan de pizza zaten (van mijn onderburen – maar is geen aanrader), konden we concluderen dat we flink waren opgeschoten. Het hele plafond in de woonkamer en keuken was voorzien van een nieuwe laag verf. De rode muur in de woonkamer was inmiddels voorzien van een dubbele laag witte verf (en geen rood meer te zien….;-) ). En de rest van de muren waren ook al helemaal mooi cremewit geschilderd. We waren echt flink opgeschoten. Manon en ik bleven bij Rob slapen.

klusteamDe volgende ochtend op tijd opstaan. Dicky had beloofd om al om 8 uur voor de deur te staan, zodat we lekker vroeg aan de slag konden. En belofte maakt schuld, dus stond Dicky ook keurig om 8 uur voor de deur. De oude rode muur kon nu ook de cremewitte kleur krijgen. Het plafond in de gang werd voorzien van een nieuwe witte laag en de badkamer ook. Ach en als we dan toch bezig zijn, kan de computerkamer ook wel gedaan worden.
Caroline had zich inmiddels ook bij ons gevoegd en zo was er een ervaren, vrouwelijk klusteam aan de slag.

Manon en Caroline gingen aan de slag met het behang op de slaapkamer.
Ondertussen moesten Dicky en ik ons omkleden in wat nettere kleding. We hadden helaas de crematie van Grietje. Ondanks dat ik het druk had met de verhuizing, ben ik toch heel blij dat ik geweest ben. Tenslotte kun je altijd nog een muurtje 2 weken later schilderen, maar een crematie kan je niet meer overdoen……

Zaterdag 28 maart was het dan verhuisdag. Manon en ik hadden de avond ervoor bij Daan en Maarten geslapen. Dus we konden met z’n vieren op tijd op stap. Die lieve Doerak en Gizmo waren totaal van slag. Ineens was er heel veel aandacht. Nog even een stressdagje “mijn kinders” en dan keert de rust weder.
Al met al verliep de dag zeer voorspoedig. Sofie kwam in Deurne nog helpen en in Voorburg stond een verse ploeg klaar. Aan het eind van de middag stonden dan ook al diverse spullen weer in elkaar (bed, kasten, dressoir etc.) en was de keuken al bijna helemaal ingericht. Na het eten reed ik met Daan mee naar huis om mijn auto en de katten in Deurne op te halen. Heel laat op de avond was ik weer terug in Voorburg en konden we met z’n drieën aan de eerste nacht in het nieuwe huis beginnen.

Lees meer »

Beleef de lente

Ja ja, de lente is begonnen. Nou ja, de meteorologische lente dan, maar de echte lente laat gelukkig ook niet lang meer op zich wachten. De krokussen laten zich al in grote getalen zien. De buitentemperatuur is gelukkig al wat gestegen. En zo komt het dat ik voor vandaag dan, ondanks mijn drukke agenda, toch ff een duikje had ingepland. Gewoon simpel bij de Beldert, maar wel heerlijk om weer mijn koppie onder water te steken. Het was al weer 1,5 maand geleden, dus het werd weer tijd. Lag iets minder rustig in het water, maar het was zalig om weer bubbels te blazen. Ik had afgesproken met Pim, maar ter plekke sloot Heleen ook nog bij ons aan. Gezellig.

Via het wrakje, waar een snoek ons verwelkomde, zijn we naar de cockpit gedoken. Daar stikte het van de krill. Weer terug richting de kant waar we nog even op de 4 meter lijn zijn blijven hangen. Helaas was er verder geen leven te ontdekken, maar het zicht was met 3-4 meter, wel weer aan de betere hand. In totaal zijn we 44 minuten onder water geweest.
Gelukkig ga ik volgende week weer genieten van de prachtige onderwaterwereld in Zeeland. Ik heb er zin in.

Verder ben ik geboeid geraakt door de vogels. Ja ook boven water kan het prachtig zijn. Op de website ‘Beleef de lente’ van de Vogelbescherming, kun je via de webcames een aantal vogels volgen terwijl ze nestelen, broed en hun jongen voeden. Op dit moment zijn er al 6 van de 8 webcams voor de diverse vogels in gebruik. Soms zijn er echter 2 webcams per vogelsoort. Op die manier kun je zowel in de nestkast kijken, als er net buiten. De webcams staan 24 uur per dag aan. En van bijzondere momenten worden korte filmpjes gemaakt, die je op elk gewenst moment nog eens kunt bekijken.

Een van de mooiere filmpjes die je nu kunt zien (behalve de livebeelden, want daar zitten soms echt mooie momenten tussen), vind ik wel het filmpje bij de slechtvalken, waarin je tot 3 keer een prooioverdracht ziet.

Je kunt die hier vinden en dan even kijken bij ‘Iets gemist’ en dan de datum 13 maart (ik krijg het filmpje helaas niet ingevoegd).
Op dit moment is de steenuil overdag redelijk actief, de ooievaars ook en het wachten is bij de steenvalk wanneer het vrouwtje haar eieren gaat leggen. Men verwacht echt ieder moment.

Edit: het eerste ei bij de slechtvalk is vanochtend (zondag 15 maart) rond de klok van 5.15 uur gelegd. Helaas gemist dus. Nu wachten op de beelden ervan.

beleefdelentebanner234x60

Duikdagje Zeeland en stand van zaken verhuizing

Gisteren ben ik eindelijk weer eens gaan duiken in Zeeland. Na de Nieuwjaarsduik heb ik 2 weken geen duiken gemaakt omdat er op bijna alle zoetwaterplassen ijs lag. Ik heb geen ijsduikspecialty of anderszins een opleiding om onder het ijs te duiken, dus dat leek me geen goed idee. Vanwege de temperaturen zag ik het niet zitten om 2 uur heen naar Zeeland te rijden, daar 1 duikje te maken en dan weer 2 uur terug te rijden. 2 duiken op een dag met een temperatuur buiten van onder het vriespunt, zag ik niet echt zitten.

Vorige week zaterdag de 17e heb ik dan eindelijk een duikje gemaakt in de Beldert. Er lag nog wel wat ijs op de plas, maar we konden toch een duikje maken. Helaas had mijn buddy last van een blazende automaat (bevroren), waardoor ze bij mij op de longhose moest en we de duik voortijdig moesten afbreken.

Maar gisteren toch weer eens afgezakt naar Zeeland. Daar 2 heerlijke duiken gemaakt in het zilte Zeeuwse water. Samen met Merel gedoken bij Zoetersbout. We hebben o.a. een jonge zeedonderpad gezien en een paar millenium wratslakken. Deze slakken waren wel wat bruinig van kleur. Bij navraag bleek dat ze nu zo goed als niet eten en daardoor van kleur veranderen en soms zelfs wat verschrompelen.
Het was net laagwater geweest en de instap was wat lastig nu met de nieuwe trap. De vraag is nog steeds waarom ze die niet verder hebben laten doorlopen. Echter het water uitkomen met laag water bij Zoetersbout en de golven die vol op de kant staan, dat is een nog grotere uitdaging. We moesten echt elkaar helpen om uit het water te komen.

Bij de Zeelandbrug heb ik met Jenny gedoken. Eerst zag het er naar uit dat we niet konden duiken, Jenny was haar vin verloren bij de instap. Dus snel ff onderwater zoeken. Gelukkig vond ze haar vin weer terug en konden we aan de duik beginnen. Er waren nog steeds een hele hoop eierlegsels van de wulk. Maar wat mij nog het meest verbaasde, waren de orgies van rosse sterslakken. Je kon nauwelijks zien hoeveel er bovenop elkaar zaten. Het waren echte hoopjes met slakken. Dit had ik nog niet eerder zo gezien. Echt gaaf!

Vanaf de kant gezien zaten ze een beetje rechts van de pijlers en wat voorbij de pijlers.

We zijn tussen de pijlers door weer richting de kant gedoken. Wat verder ook opviel waren de grote zeesterren. Ik moet echt even mijn onderwaterbiologie bijspijkeren. Het lijkt namelijk alsof de zeesterren nu in de winter veel groter zijn. Maar het kan ook mijn eigen suggestie zijn.

Dank aan Jenny, Merel, Barend en Laurens voor hun gezelschap. Het was weer een supergezellige dag.

In mijn Picasa foto-album staan foto’s gemaakt door Laurens.

Lees meer »

Aanraders

Omslag_de_diepte_in Recentelijk kreeg ik van een vriendin van mij een boek te leen. Ze zei dat het waarschijnlijk echt wat voor mij was. Het ging tenslotte over grotduiken. Haar vriend had het gelezen en vond het wel een redelijk boek, maar hij is niet zo’n gepassioneerde duiker als ik, dus wellicht dat ik enthousiaster over het boek was.

Dus ik begon te lezen in het boek “De diepte in” van Phillip Finch. Ik kende het boek totaal niet, maar het was nog niet zo heel lang uit (nov. 2008). Maar goed, het onderwerp is grotduiken (en diepduiken) en het gaat over bekende namen in de duiksport (euh ik moet echt wat gaan doen aan mijn kennis van namen in de duikwereld……).

Beschrijving op de achterkant van het boek:

De Australische Dave Shaw reisde op nieuwjaarsdag 2005 naar de andere kant van de wereld, op zoek naar een steile, met water gevulde krater in de Kalahari woestijn. Zijn reisbestemming lag bijna 300 meter onder het wateroppervlak. Het drama dat zich een week later afspeelde in Bushman’s Hole kan gerust een nachtmerrie genoemd worden.

Shaw daalde af in de diepte, voorzien van de meest geavanceerde duikuitrusting die er bestond. Net onder het wateroppervlak trof hij een smalle kloof in de kalkstenen bodem van het bassin. Hij glipte door de opening en verdween uit zicht, de wereld van licht en leven achter zich latend. Een tweede duiker daalde af in dezelfde kloof. Een van de weinige mensen die gekwalificeerd waren om Shaw hier te volgen was zijn beste vriend en vaste duikpartner, de Brit Don Shirley. In de wereld van het grotduiken was Shirley een meester onder de meesters.

Vijfentwintig minuten later was een van de mannen dood. De ander verkeerde in levensgevaar en zou de volgende tien uur van ademhaling tot ademhaling moeten vechten om te overleven.

Een verhaal over vriendschap tot de dood er op volgt, inspirerende heroiëk, het opzoeken van de menselijke grenzen en tragiek.

En dit is ook een perfecte omschrijving van het hele boek. De schrijver Phillip Finch is Amerikaans journalist en auteur. Hij publiceerde al meer dan tien boeken, waaronder zowel fictie als non-fictie. Als voormalig lid van een team van reddingswerkers in de bergsport, is hij al lange tijd geïnteresseerd in extreme sporten en hun beoefenaars. Daarnaast is hij een ervaren grotduiker.

En zijn eigen enthousiasme kan hij ook prima overbrengen. Ik heb echt genoten vanaf de eerste t/m de laatste bladzijde van het boek. Waarbij ik eerlijkheidshalve moet toegeven dat ik op het einde zelfs een aantal traantjes heb weggepinkt. Ik vind het dus een echte aanrader!!!

Verder kwam ik bij het zoeken op internet de cd tegen van Edward Reekers. Zijn cd “Child Of The Water” werd omschreven als een prachtige cd van Nederlandse bodem met fantastische luistermuziek.

Edward Reekers heeft een van de mooiste stemmen van de Nederlandse popscene en bewijst ook een zeer goed componist te zijn. Deze cd verveelt geen moment en is van begin tot eind van hoge kwaliteit. Een goede mix van prachtige luisterliedjes (The best of me, Never a moment, Long ago, far away, When wise men say), goede symphonische rock songs (Child of the water, Inside the pain, Strawberry Blonde), ijzersterke covers (Breathe, Eyes like twins) en lekker klinkende liedjes (I love you anyway, Belle of the Ball).

Mijn interesse was gewekt. Dus ben ik op zoek gegaan naar de cd en inmiddels heb ik ‘m ook al helemaal geluisterd. Het is inderdaad een heerlijke luistercd. Ontspannen muziek die je heerlijk onderuit gezakt op de bank kunt luisteren, maar ook prima als achtergrondmuziek kunt aanzetten.

Luister en oordeel zelf maar bij dit nummer.

Het grappige is dus dat hij al heel lang in de muziekwereld zit. Hij heeft liedjes geschreven voor het Nationaal Song Festival, commercials en jingles ingezongen, nasynchronisatie van de tekenfilmserie De Bobobops gedaan en zo kan ik nog wel even doorgaan. Ik moet er weer eerlijksheidhalve bijzeggen dat ik deze informatie van zijn website heb geplukt, want ik kende hem niet. Nu maar weer verder met genieten van zijn prachtige muziek.

Oud & Nieuw duik en Nieuwjaarsduik

Het nieuwe jaar ben ik natuurlijk onder water begonnen. Gisteravond was ik met een stel malloten onder de Zeelandbrug waar we een feestje hebben gevierd. Het was dit keer al weer de 3e keer dat ik Oud & Nieuw onder de Zeelandbrug doorbracht. Zo tegen 12 uur ging ik samen met Dicky onder, zodat we al duikend het oude jaar achter ons zouden laten en het nieuwe jaar zouden verwelkomen. Het was een prachtige duik met een aantal zeedonderpadden, een galathea kreeftje, veel wulken en heremietkreeftjes en een rosse sterslak.

IMG_6961 IMG_6933

Met 3 vuurkorven en lekker warm aangekleed was het prima te doen onder de Zeelandbrug. Het was super gezellig en we hebben dan ook heerlijk feest gevierd tot ongeveer 4 uur. Toen zijn we weer terug gegaan naar de boerenschuur waar we eerder op de avond gezellig hebben gegeten. Daar stonden de veldbedjes en lagen de luchtbedden al klaar. We konden dus zo onze slaapzakken inrollen.
Helaas was het erg koud in de schuur zo zonder kachel en ik heb dan ook redelijk liggen bibberen in mijn slaapzak. Was ook al vroeg wakker. Toen iedereen wakker was, nog gezellig zitten ontbijten en nog na zitten kletsen over de gezellige nacht.

Tegen half 1 stapte ik in de auto op weg naar Vinkeveen. Daar zou vanaf 2 uur de Duikforum Nieuwjaarsduik plaatsvinden. Het was al redelijk druk toen ik aankwam. Gezellig om iedereen meteen het beste te wensen. En leuk om iedereen weer eens te zien.
Peer en Rob arriveerden ook redelijk snel daarna en we besloten om samen een duikje te gaan maken.

20090101_02 We zouden eerst naar het wrakje gaan en van daaruit langs de kerstboom, naar de schuit en de bus. Peer en Rob deden nog even masker afzetten (brrrr, moet er niet aan denken) en een valve drill in de bus. Toen gaf ik teken dat ik het koud kreeg en eruit wilde. Het werd me allemaal toch een beetje teveel. Op dinsdag 30 dec. nog 2 duiken gemaakt (zie blog Zalig winterduikdagje). Dan weer terug naar huis, spullen inpakken en de volgende dag weer richting Zeeland. Daar heb ik dus ’s middags nog een duikje gemaakt bij Zoetersbout met Laurens, Elzie, Danielle, Heidi en Merel.

20081231_05 Overigens was dat mijn eerste duik bij Zoetersbout na de dijkwerkzaamheden. Ze hebben de trap aan de rechterkant gemaakt (wel handig hoor, maar trap had iets verder door mogen lopen). Dus je moet nu eerst om de kop heen duiken, voordat je weer in de kom terecht komt. Het vreemde was echter dat we op de kop geen stroming hadden, maar zodra we echt in de kom zaten, werden Merel en ik behoorlijk met stroming meegenomen. Dat hadden we niet verwacht. De stek zelf is niet meer zo heel mooi als voor de dijkwerkzaamheden, maar wellicht dat dat nog opknapt.

Maar goed, door al die duiken en het korte nachtje in de boerenschuur, merkte ik toch dat mijn lijf wat aan het opbranden was. Ik had teveel van mezelf gevergd en had veel energie verspeeld. En in het koude water van Vinkeveen, had ik natuurlijk mijn energie hard nodig om ook weer warm te blijven. Dat lukte me dus niet meer zo goed en moest ik op 35 minuten aangeven dat ik de duik wilde afbreken. 4 minuten later waren we weer boven water. Sorry voor Peer en Rob, want door hun drooghandschoenen hebben zij het veel minder snel koud. Maar goed, dat risico zat er natuurlijk in.

Nog even staan nakletsen en daarna toch maar weer op pad naar huis. Doerak en Gizmo waren erg blij om mij weer te zien. Ik ben zelf lekker op de luie stoel geploft en heb niet echt meer wat gedaan (nadat alle spullen uit de auto gehaald waren en deze blog geschreven….).

Het nieuwe jaar is weer begonnen en ik hoop nog vele, mooie duiken te maken dit jaar.

Zalig winterduikdagje

Zo op de valreep van het jaar, wilde ik nog even een duikdagje inplannen. Dus een oproepje geplaatst op Duikforum en ondanks de kou was het vandaag behoorlijk druk. In totaal kwamen er maar liefst 16 die-hards opdraven. Helaas niet allemaal om te duiken. Merel, Dicky en Joke hielden kantwacht en warmden de chocomelk op, Marloes kwam ons na de duik nog even gezelschap houden. Maar de overigen 12 waagden zich aan het koude water van de Oosterschelde bij de Zeelandbrug.

Samen met Ivar ging ik kopje onder. En ondanks dat het gisteren springtij was, was er echt geen stroming te bekennen. Zalig! Het zicht was vrij aardig. Als je bij de ene pilaar lag, kon je de contouren van de andere pilaar prima zien. Dat is toch wel een 2-3 meter zicht. Rustig rondom de 1e pijler gedoken. Aan de rechterkant even bij de oude sepiarekjes gekeken. Daarna weer langs de pijler de andere kant op. Daar het grote rek bekeken en daarna op het gemakkie weer terug richting de kant. Onderweg heel veel wulken en hun eierlegsels. Soms zelfs nog de wulk aan het werk op zijn eierlegsel. Moet eerlijk bekennen dat ik me dit van vorige winter(s) zo niet kan herinneren. Verder een erg grote zeedonderpad en een boel heremietkreeftjes. Ondanks het koude water (3 graden) hebben we het toch 47 minuten uitgehouden.

Na de duik was er heerlijke warme chocomelk met slagroom, eigengemaakt appeltaart (ja ik maakte mijn 475e duik en dat moet je vieren toch……), koeken en heel veel gezelligheid.

 

Het was echt beregezellig. Helaas ging een aantal weer huiswaarts, maar gelukkig gingen er nog een paar bikkels mee voor een 2e duik bij Dreischor Gemaal.

Hier was het zicht perfect, het water was echter hier een graadje kouder, slechts 2 graden.  Merel en ik hebben o.a. een slanke rolsprietslak, een slanke knotsslak, groene wierslakken, millenium wratslakken en een zeedonderpad gezien.

Ook na deze duik kwamen de lekkere dingen uit de auto’s; koeken, warme soep en zelfs champagne.

Die had CyberWizzz speciaal voor mij meegenomen…….

Ik wil iedereen hartelijk danken voor deze toppie dag. Zulke dagen mogen er wat mij betreft een hele hoop volgen in het nieuwe jaar!!!!

Kerstdagen weer voorbij

Pfff, de Kerstdagen zijn weer voorbij. Voor mij hoeft het allemaal niet zo hoor. Op Kerstavond zat ik gewoon lekker thuis. Ja idd, ALLEEN. En nee, ik ben dan niet zielig. Het is voor mij gewoon een normale avond, waarop ik achter mijn pc kruip, wat tv kijk of iets anders doe. Zo bijzonder vind ik Kerstavond al helemaal niet. Het opgedirkte van de Kerstdagen hoeft voor mij eigenlijk ook niet.
Het zal vast wel aan het feit liggen dat ik geen relatie heb en ook geen contact met familie, waardoor dit soort feestdagen niet aan mij besteed is.

1e Kerstdag ben ik naar mijn zusje gegaan. Haar schoonzus was er ook met de familie. Eerst hebben we heerlijk een uur gewandeld door de bossen om de honden uitgeput te krijgen. Daarna terug naar huis. Spelen met Techno Lego en verschillende spelletjes gedaan op de Wii met de jongens. Heerlijk gegourmet. Alles in een heel ongedwongen sfeer. Niets opgedirkt, geen sjieke kleding en dure cadeaus. Maar gewoon lekker jezelf zijn.

Kerstduik5 2e Kerstdag ben ik eerst heerlijk gaan duiken. Met een heel stel van Duikforum hadden we afgesproken bij Dreischor. Daar was door een paar mensen een partytent opgezet. Binnen stond al een kacheltje te branden. Er was heerlijke verse erwtensoep en groentensoep. Kerststol en warme koffie/thee. Ondanks de kou was het echt super gezellig. Na de (koude) duik was er bami met saté. Mjammie. Warme thee met een beetje kruidenbitter gaat er ook wel in hoor….. Kerstduik1

Andere foto’s kan je hier vinden.

Nadien doorgereden naar een vriendin van mij in Utrecht. Daar met wat vrienden gezellig zitten kletsen en ook vanavond hebben we gegourmet. Klinkt als eentonig, maar ach, iedereen maakt er toch weer wat anders van qua ingrediënten, dus uiteindelijk eet je toch wel weer anders. En ach, gourmetten vind ik altijd wel erg gezellig. Heerlijke discussies en leuke verhalen. Het was gezellig.

Gisteren ben ik wederom lekker gaan duiken. Nu in de Beldert, samen met Esther. Even wat oefenen met trim en buoyancy. Daarna nog wat rondgezwommen langs het wrakje. Helaas hebben we totaal geen onderwaterleven gezien. Die had zich verstopt waarschijnlijk.

Vandaag hou ik maar een heerlijke pyamadag. Heb nog niets bijzonders gedaan. Beetje internetten, spelletje Catan online spelen, dit blogje schrijven. Ga zo even een filmpje kijken en verder gewoon heerlijk relaxen.

« Oudere berichten Nieuwere berichten »