Sint Annaland en Dreischor Gemaal

Ja ja, gisteren was het dan eindelijk weer eens zover. Ik heb weer gedoken. Had lekker een dagje vrij genomen om toch maar weer eens het water in te springen. De weersvoorspellingen waren in eerste instantie niet al te best, maar met buddy Roel moest dat wel te overwinnen zijn.

Toen ik aankwam bij de eerste duikstek (Stavenisse), krabde ik mezelf toch maar ff achter de oren, want dit zag er toch niet echt veelbelovend uit. De golven rolden zo de kant op en daardoor zou het zicht echt heel belabberd zijn, omdat het zand dan volledig opgewoeld wordt.

Dus maar besloten om uit te wijken naar Sint Annaland.

Gelukkig was het droog en scheen er een zonnetje, want de wind speelde behoorlijk parten, maar het was nog best te doen buiten.

De duik bij Sint Annaland was niet super bijzonder. Helaas heeft Tholen 18 er ook nog over een flink stuk lengte netten geplaatst, dus het is wel een beetje opletten.

Het onderwaterleven was erg rustig en niet erg uitbundig. Totdat daar zowaar een mannetjes snotolf lag. Ik zag wat oranje slierten liggen en was echt ff aan het zoeken waar ie dan was. Want ik herkende die oranje slierten wel. De snotolf lag zelf goed verscholen tegen de brokken van oesters en zo aan, maar hij verraadde zichzelf door zijn fel oranje onderkant (die hij krijgt als ie in de paartijd zit). Erg bijzonder om te zien.

Mannetjes snotolf

Het mannetje bleef in eerste instantie heel rustig liggen en zo konden wij hem perfect bekijken. Maar hij vond ons ook wel bijzonder, dus kwam ie van de bodem af en rustig op ons afgezwommen. Was echt een leuk schouwspel.

Na deze duik richting de volgende duikstek gereden en onderweg lekker een kopje soep gegeten.

Wat een rust nu op zo’n doordeweekse dag bij Dreischor Gemaal zeg. Normaal is het daar best moeilijk om te gaan duiken, omdat er maar weinig parkeerplekken zijn, maar nu hadden we dus het rijk alleen.

Het eerste stuk moesten we wel even uitzwemmen, want ook hier golven die zorgden dat het ondiepe gedeelte erg troebel was. Maar over de rand uitzwemmen, zodat we meteen naar een metertje of 4 konden afdalen, was het probleem voorbij.

Ook hier weer redelijk goed zicht, metertje of 3-4, dus niets te klagen. Helaas was hier het onderwaterleven ook niet echt bijzonder. Heb ik met mijn neus gekeken dan, want ook hier trof ik maar geen naaktslakken aan. En ook in de winterperiode zouden die er moeten zitten.

Ach, ik was al lang blij dat ik weer eens onderwater bubbeltjes aan het blazen was. We hebben nog wat geoefend met achteruitzwemmen, helicopterturn en boeitje schieten. Er moet nog duidelijk veel geoefend worden, maar de basis is er.

Ik heb enorm genoten van deze heerlijke duikdag. Mijn gezicht was ’s avonds lekker rood van de gure wind en de kou daardoor, maar ondanks dat was het een prima dagje. Dank aan Roel voor zijn prettige gezelschap.

6 reacties

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.