Verslag grotduiktripje Frankrijk (deel 1)

Het stond al een tijdje op de planning: een tripje van een paar dagen om te gaan grotduiken in Frankrijk. Goed voor de ervaring en altijd gezellig natuurlijk. Ik had er ook mega zin in, omdat ik sinds de cursus in september 2009 niet meer in Frankrijk ben geweest.

De afgelopen dagen ging er behoorlijk wat mailverkeer over en weer. Gaan we wel of gaan we niet. We kregen maar geen goede en recente informatie over de weersomstandigheden en met name over de zichtbaarheid van de grotten. Ervaringen uit het verleden zijn er wel, maar ja, ieder jaar is anders en op zich was er deze winter niet extreem veel regen gevallen. Zou het dan toch de moeite waard zijn om af te reizen? Ik had er eigenlijk best wel een hard hoofd in en wilde bijna de trip afblazen, immers wat heeft het voor zin om met nog geen 5 meter zicht in een grot te duiken. Maar de jongens waren iets positiever en op dinsdag viel dan de definitieve beslissing: we gaan!!! ’s Avonds dan ook nog snel alle spullen bij elkaar zoeken (wat qua duikspullen niet zo moeilijk is, die liggen altijd wel bij elkaar) en de tassen inpakken. Nog even de laatste werkmailtjes afhandelen en uiteindelijk lag ik dan tegen 1 uur in mijn bed.

DSC00210 Vanochtend ging tegen 7 uur mijn wekker al weer. Brrr, moet ik echt nu opstaan. Het is nog veels te vroeg. Maar ja, ik wil nog een paar dingen doen en mijn chauffeur Marcel staat tegen 10 uur voor de deur. Dus opstaan, douchen en aankleden. Eerst maar even langs het stembureau, hebben we dat in ieder geval alvast gehad. Daarna katten eten geven (en mezelf), mijn toilettas inpakken, alle spullen van 1 hoog naar beneden sjouwen, mijn collega nog even via de chat gedag zeggen en een goede vriend een virtuele knuffel geven. Voor de zoveelste keer weer naar het toilet lopen en ja hoor, daar gaat de deurbel.

Het is even passen en meten, maar we krijgen alles in de Volvo V40 van Marcel. Wonderbaarlijk…… Te meer als je weet dat er best veel mee moet op zo’n tripje, zelfs al is het maar 3 dagen duiken.

En dan moet je er ook nog mijn rugzakje met wat klein spul en mijn laptoptas bij denken……

Rond 10 uur vertrekken we dan voor een reis van bijna 10 uur. Ja, ik hoor de meesten van jullie nu al denken, dat kind is echt niet wijs. 10 uur enkele rit, om straks een paar duiken te maken om alleen maar naar een paar rotsen te gaan kijken, totale duiktijd iets van 6-7 uur en dan weer 10 uur terug. En ja, ik kan daar ook niet echt een goede verklaring voor geven, anders dan dat ik inderdaad een beetje gek ben (maar ja, dat wisten de meesten van jullie al wel) en dat grotduiken gewoon fantastisch mooi en gaaf is. Je moet het eigenlijk zelf ervaren om te weten wat ik bedoel.

De reis gaat voorspoedig, af en toe even goed opletten of we wel de goede snelweg nemen (ja Marcel, al onze afsplitsingen bevinden zich aan de rechterkant). Geen oponthoud bij Parijs en rond kwart voor 7 verlaten we de snelwegen voor de laatste 35 km over de kleinere bergwegen. Het is even zoeken in Gramat, maar om half 8 staan we dan voor de deur van ons tijdelijke verblijf. Spullen uitladen, sms-jes sturen naar het thuisfront, bedden opdekken en dan is het tijd voor een lekker glaasje bier, een paar chipjes, wat cryptogrammen en het begin van dit verslag. Het wachten is op Alex en Michel die rond half 11 denken aan te komen.

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.