Category Archives: Hardlopen

Hardlopen voor het goede doel

Op donderdag 2 juni a.s. (Hemelvaartsdag) vindt er in Delft de Golden Ten Loop plaats. Naast dat dit natuurlijk een mooi sportief evenement is, staat dit hardloopevenement ook in het teken van het goede doel. Immers een deel van de inschrijfgelden zal aan het Thomashuis Delftcentrum worden overhandigd.

Bij de TU Delft ontstond bij een paar BHV-collega’s van mij echter het idee om zelf ook een goed doel te ondersteunen door ons tijdens de loop te laten sponsoren door vrienden of familie. Ons goede doel zou dan de Hersenstichting zijn. Verder kunnen we dan op deze manier aandacht geven aan onze eigen BHV-organisatie, maar vooral ook aan het Health Coach programma van de TU Delft. Het Health Coach programma is een intensief gezondheidsprogramma dat de TU Delft aanbiedt aan de medewerkers.

Via de Hersenstichting hebben wij loopshirts gekregen, die we door de Health Coach nog hebben laten bedrukken met een TU-logo.

Nu zoeken wij natuurlijk zoveel mogelijk collega’s, vrienden en familie die ons willen sponsoren. En jij kunt ons ook sponsoren!!! Mijn collega’s lopen allen de 10 km. Ik hou het vooralsnog op 5 km, maar ik heb een extra troef, want Marcel (mijn vriend) gaat ook 5 km lopen en op die manier lopen wij samen toch ook 10 km.

Je bepaalt zelf het bedrag en je sponsort hiermee automatisch het hele team. Laat me even via een e-mail weten voor hoeveel jij ons zou willen sponsoren. Mijn collega’s en ik hopen dat er veel mensen ons willen sponsoren en dat dit een leuke, sportieve en succesvolle actie wordt, zodat we niet alleen door onze deelname het Thomashuis Delftcentrum helpen, maar als extra ook nog de Hersenstichting.

Alvast hartelijk bedankt namens mijn collega’s Gerard, Marike, Marion, Leon, Niek en Yvonne (niet op de foto).

Hersenstichting

En laat nu mijn mailbox maar volstromen met alle meldingen van sponsorbijdragen……!!!

Prestatieloop bij AV Fortuna in Vlaardingen

Na ongeveer 2 maanden trainen, is het vandaag dan tijd om mee te doen aan een prestatieloopje. Ik heb bij AV Fortuna goede ervaringen en heb zowaar ook mijn zus overgehaald om mee te doen. Dus zo rond kwart voor 10 waren we aanwezig. Op het gemak startnummers ophalen, omkleden en net na 10 uur stonden we dan al helemaal klaar. Mmm, nog een beetje vroeg want de start is pas om 11 uur. Maar dat geeft niet. Liever lekker op tijd, dan moeten haasten, want dat is niets. En zeker niet voor Daan, die behoorlijk gestrest is. Ik kan me dat helemaal voorstellen hoor, het is immers haar eerste loopje. Ik heb paar jaar terug al aan wat loopjes meegedaan. En met mijn eerste toen was ik ook mega zenuwachtig (zie voor mijn blog van destijds hier).

DSC00403Maar goed, beetje inlopen, wat rekken en strekken en tegen 11 uur lopen we naar de start. We staan uiteraard niet vooraan, dus nadat het startschot is gevallen, duurt het even voordat we over de daadwerkelijke startlijn gaan. Helaas zijn onze Championchips niet geregistreerd toen we startten, want er lag maar 1 mat aan de zijkant. Maar goed. Het zal maximaal een halve minuut schelen straks. Ik loop ergens tussen de 2 tempogroepjes van 5:45 en 6:00, dus ik kan in ieder geval de eerste 1,5 km goed starten, daarna zullen ze afhaken en andere route gaan lopen. Het gaat redelijk goed. Bij 2,5 km zit een klein heuveltje in het parcours, eigenlijk niet noemenswaardig, maar toch voel je het wel. Maar zo tegen de 4 km zit ik er eigenlijk behoorlijk doorheen. Mijn benen doen zeer en het gaat niet meer zo lekker. Toch zet ik door. Hier heb ik immers naar toe getraind. Ik weet dat ik het kan, dus gewoon ff doorbijten meid.

Als ik dan bijna weer bij de atletiekbaan ben, weet ik dat ik nog maar iets van 500 meter hoef. Die moeten toch ook nog wel lukken. Op mijn horloge zie ik een tijd die me niet echt happy maakt, maar ik weet niet zeker hoe laat we precies gestart zijn. Als ik de laatste 100 meter moet lopen en zie dat de klok op 30:40 staat, schiet er een stoot adrenaline door mijn lijf en de gedachte “ja godverdomme, ik zal dan toch onder die 31 eindigen” en dus zet ik met mijn allerlaatste krachten een sprintje in. Mijn (bruto) eindtijd is dan ook 30:58!!!!
Ik kan echt wel bijna janken, zo moe dat ik ben, maar ik ben ook zo trots op mezelf, dat ik het toch maar even gefikst heb. Een minuut later komt mijn zus over de finish. Ook bij haar staan de tranen in haar ogen. Wat zijn we trots op elkaar!!!! We wandelen samen nog even een rondje op de atletiekbaan om wat uit te lopen en rekken en strekken nog wat.
Daarna gaan we moe maar zeeeeeeer voldaan weer naar huis om daar te genieten van een lekkere welverdiende lunch en douche.

Hier hebben we net de eerste 700 meter erop zitten en we begeven ons nu richting de straat voor de rest van de route.

Weer aan het hardlopen

Ja je leest het goed, ik ben weer aan het hardlopen geslagen. Het werd toch echt weer eens tijd om wat aan mijn conditie te gaan doen en wat is dan het makkelijkst. Juist natuurlijk, hardlopen. Ik heb wel eerst nieuwe hardloopschoenen gekocht, want mijn oude had ik sowieso al weggegooid en omdat ik snel last heb van shin splints (scheenbeenontsteking), wilde ik niet op slechte andere schoenen lopen. Zelfs niet met mijn beginnersschemaatje. Ik heb de lessen van de Vlaamse Evy gedownload en ben weer lekker aan de slag gegaan. Ik ben meteen met les 3 begonnen en heb een paar lessen overgeslagen. Omdat ik al eerder heb hardgelopen, merk ik nu heel goed dat ik het snel weer oppik. Het gaat echt lekker. Vanochtend heb ik les 14 gedaan en daarin heb ik in 35 minuten 5,25 km gelopen. Dat betekent dus een gemiddelde van 6’40” over 1 km. En dat met wandelen ertussendoor. Mijn tempo ligt dus al weer vrij goed.

Verder ben ik ook op mijn eten gaan letten en daardoor ben ik (ondanks een paar etentjes in het afgelopen weekend) toch al weer bijna 2,5 kilo kwijt. Me is erg happy.

Nu nog de (waarschijnlijke) slijmbeursontsteking in mijn linkerschouder kwijt raken en ik ga weer richting optimale conditie. Ondanks medicijnen, fysio en rust is mijn schouder nog steeds niet genezen. Afgelopen maandag heb ik er dan uiteindelijk maar een spuit in laten zetten, in de hoop dat die gaat helpen. Het is nu afwachten.

Uiteraard moet er dit jaar ook weer meer gedoken worden. Maar dat gaat goed komen. Er lopen al wat plannen voor tripjes naar Frankrijk en natuurlijk naar de mijn in Duitsland. Heb er weer mega zin in. Kom maar op 2011! Dit wordt mijn jaar!

Een nieuw jaar, een nieuwe look

Ja het jaar 2011 is inmiddels al weer een maand voorbij. Dus ik ga niet meer de beste wensen herhalen. Ik ga er gewoon vanuit dat al je wensen dit jaar zullen uitkomen.

Een nieuw jaar, dus ook maar weer eens een nieuwe look. En ik heb het dan eindelijk ook voor elkaar dat als je mijn domeinnaam intypt, je nu automatisch meteen op mijn blog uitkomt en niet meer apart hoeft door te klikken. Was een wens van mij en was natuurlijk heel makkelijk te realiseren, maar ik bleef het maar uitstellen. Omdat er ook wat problemen waren met de database moest ik toch alles opnieuw installeren en overzetten, dus nu was een mooi moment.

Er is een klein onderdeel bijgekomen “Fantasy & Gothic”, een nieuw stukje tijdverdrijf, waar ik erg enthousiast over ben. Lees en geniet mee. Verder wil ik binnenkort dan toch eindelijk de verslagen van mijn mooie reizen naar Sri Lanka en Indonesië online gaan zetten. Ze zijn inmiddels al meer dan 10 jaar geleden, maar toch heb ik het er nog wel eens over en wat is er dan makkelijker dan iemand even naar je website verwijzen.

Voor dit jaar staat er al weer het nodige in de agenda: Elf Fantasy Fair, Keltfest, Balfolk avonden, Concert at Sea, Symphonica in Rosso, diverse (Noordzee)duiken, vakantie in Ierland, duikweekendjes en nog veel meer. Dus met een beetje goed fatsoen, kan ik genoeg hier posten om jullie te vermaken.

Niet onbelangrijk om te vermelden is het feit dat ik het hardlopen weer heb opgepakt. Ben nu weer 2 weken bezig. Wel weer met een beginnersschema, maar ik merk dat ik het snel oppik en dat tempo er al vrij aardig in zit. Gisteren was het schema 2’-2’-2’-1’-2’-1’-2’-1’-2’-1’-2’-1’-2’-1’-2’-1’ (afwisselend dus hardlopen en wandelen). In totaal 25 minuten en ik liep zowaar 3,8 km. Daar was ik toch best wel weer trots op.  Dus dit jaar zitten er vast nog wel 5 en 10 km loopjes in.

Webloggers Summer Challenge 2009 nu voor IEDEREEN!

Onderstaand bericht is te lezen op de weblog van TheRunningMan (ik las het via de weblog van RunningRonald):

Op verzoek, zowel uit de mail als via de blog, heb ik de Webloggers Summer Challenge iets aangepast: Iedereen is uitgenodigd! Dus voor alle webloggers en weblog lezers; Heb jij een footpod, een GPS of Nike+ of een andere manier waarop jij je gelopen kilometers bij houdt? JOIN!

Hoe gaan we dat dan doen? Voor de Nike+ is het simpel, daar hoef ik niets voor te doen, daar kun je je gewoon aanmelden en met je Nike+ lopen. Voor al het andere verwacht ik een kleine inspanning. Wekelijks zal ik een tabel publiceren met alle aangeleverde kilometers. Dus verzamel jou data en bedelf mij eronder! Stuur dagelijks/ wekelijks/ tweewekelijks je gelopen afstanden door en ik zorg dat ze verwerkt worden in een Excel bestand. Deze publiceer ik dus iedere week met de tussenstand.

Waarom? Gewoon omdat ik het leuk vind. Het motiveert het lopen op deze warme dagen. Ook wanneer je wat minder kilometers loopt, gewoon doorsturen! Er kant toch maar één winnaar zijn, maar iedere kilometer is toch meegenomen? Hartstikke leuk, motiveert alleen maar!

Waar moet je heen mailen? Laat even een reactie achter op deze post en ik mail je even. Of stuur je eerste mail even via het contactformulier. E-mail adressen neerzetten op internet schijnt nogal wat spam te creëren, dus vandaar mijn e-mail niet hier op de weblog. wink

Oh ja, als laatste voor alle webloggers: Geeft het aan op je weblog. Hoe meer mensen meedoen, hoe leuker toch?!

Ik zet de eerste stap, 13 kilometer op 1 juli. Wie volgt?

Nou had ik op de weblog van RunningRonald geschreven dat het voor mij weinig zin had om mee te doen. Ik ben deze week pas begonnen met een beginnersschema, dus ik zal bij de eerste trainingen niet veel meer km’s maken dan 1-3 of zo. Dus ja, ik kan dan nooit op tegen de mannen (en vrouwen) die met gemak zo even 10-15 km uit de losse pols doen……
Maar ik kreeg opbeurende reacties dat ook ik gewoon mee moest doen, dus heb ik me zojuist aangemeld bij TheRunningMan. Woensdag heb ik mijn eerste 3 km gelopen!!!! Morgen mag ik weer. Wie doet er nog meer mee????

Wederom begonnen met hardlopen

Het wordt weer eens tijd om iets te gaan doen aan mijn conditie alsmede aan mijn gewicht. De afgelopen maanden zijn een chaos geweest, zeker aan het begin van dit jaar. Beginnen op de TU Delft, door de weeks in Voorburg overnachten bij Rob en dan in de weekenden weer terug naar Deurne om daar spullen in te pakken. Dan eind maart de verhuizing. En als die goed en wel achter de rug is, de bruiloft van mijn zus en zwager. Waar ik er voorheen nooit zo’n last van heb gehad, werd ik nu een behoorlijke stress-eter en dat leverde mij een aantal kilo’s extra op. Die ik nu toch wel weer zat begin te worden. Tijd voor actie dus.

Recentelijk heb ik  me al ingeschreven bij een sportschool. Daar gaan we weer rustig beginnen met krachttraining. Maar om de conditie op peil te brengen, is hardlopen gewoon lekker. Waar ik eind 2006 zo goed begonnen ben (na het stoppen met roken), en begin 2007 al een nette 10 kilometer liep op de City-Pier-City, zakte dat eind 2007 helaas helemaal in. Vorig jaar ook helemaal niet gelopen. Jammer, want ik vond het toch wel heel erg lekker dat lopen. Muziekje op en gewoon maar gaan. Het hoeft voor mij allemaal niet supersnel te gaan hoor. Ik was super tevreden met 10 km in een uur. Dat is natuurlijk niet mega snel, maar voor een beginnende loper een prima tijd. En daar wil ik dus weer naar toe. Als ik bedenk dat ik destijds in nog geen 6 maanden van niets naar een 10 km in een uur kon, moet dat nu toch ook weer gaan lukken.

Om het lopen weer goed onder de knie te krijgen, het langdurig vol te kunnen houden en blessurevrij te blijven, begin ik gewoon weer van voren af aan met een echt beginnersschema. Dat betekent deze week 3x een training waarbij ik afwisselend 1 minuut moet hardlopen (in rustig tempo) en 2 minuten flink doorwandelen. En dit een 5-tal keer achter elkaar. Ik weet het, het stelt niets voor. Maar ik weet dat het totaal geen zin heeft om te gaan forceren. Ik loop dan heel snel kans op blessures. En ik ben al heel erg bevattelijk voor scheenbeenontsteking en daar heb ik natuurlijk helemaal geen zin in. Dus motto blijft bij mij, rustig aan beginnen. Omdat ik iets verder weg was gelopen dan gepland, heb ik van die 5 keer, wel 7 keer gemaakt. Met het inlopen erbij en tussendoor wat rek- en strekoefeningen, was ik totaal een half uurtje weg. Ik ben tevreden. De rest komt vanzelf……

Duikdagje Zeeland en stand van zaken verhuizing

Gisteren ben ik eindelijk weer eens gaan duiken in Zeeland. Na de Nieuwjaarsduik heb ik 2 weken geen duiken gemaakt omdat er op bijna alle zoetwaterplassen ijs lag. Ik heb geen ijsduikspecialty of anderszins een opleiding om onder het ijs te duiken, dus dat leek me geen goed idee. Vanwege de temperaturen zag ik het niet zitten om 2 uur heen naar Zeeland te rijden, daar 1 duikje te maken en dan weer 2 uur terug te rijden. 2 duiken op een dag met een temperatuur buiten van onder het vriespunt, zag ik niet echt zitten.

Vorige week zaterdag de 17e heb ik dan eindelijk een duikje gemaakt in de Beldert. Er lag nog wel wat ijs op de plas, maar we konden toch een duikje maken. Helaas had mijn buddy last van een blazende automaat (bevroren), waardoor ze bij mij op de longhose moest en we de duik voortijdig moesten afbreken.

Maar gisteren toch weer eens afgezakt naar Zeeland. Daar 2 heerlijke duiken gemaakt in het zilte Zeeuwse water. Samen met Merel gedoken bij Zoetersbout. We hebben o.a. een jonge zeedonderpad gezien en een paar millenium wratslakken. Deze slakken waren wel wat bruinig van kleur. Bij navraag bleek dat ze nu zo goed als niet eten en daardoor van kleur veranderen en soms zelfs wat verschrompelen.
Het was net laagwater geweest en de instap was wat lastig nu met de nieuwe trap. De vraag is nog steeds waarom ze die niet verder hebben laten doorlopen. Echter het water uitkomen met laag water bij Zoetersbout en de golven die vol op de kant staan, dat is een nog grotere uitdaging. We moesten echt elkaar helpen om uit het water te komen.

Bij de Zeelandbrug heb ik met Jenny gedoken. Eerst zag het er naar uit dat we niet konden duiken, Jenny was haar vin verloren bij de instap. Dus snel ff onderwater zoeken. Gelukkig vond ze haar vin weer terug en konden we aan de duik beginnen. Er waren nog steeds een hele hoop eierlegsels van de wulk. Maar wat mij nog het meest verbaasde, waren de orgies van rosse sterslakken. Je kon nauwelijks zien hoeveel er bovenop elkaar zaten. Het waren echte hoopjes met slakken. Dit had ik nog niet eerder zo gezien. Echt gaaf!

Vanaf de kant gezien zaten ze een beetje rechts van de pijlers en wat voorbij de pijlers.

We zijn tussen de pijlers door weer richting de kant gedoken. Wat verder ook opviel waren de grote zeesterren. Ik moet echt even mijn onderwaterbiologie bijspijkeren. Het lijkt namelijk alsof de zeesterren nu in de winter veel groter zijn. Maar het kan ook mijn eigen suggestie zijn.

Dank aan Jenny, Merel, Barend en Laurens voor hun gezelschap. Het was weer een supergezellige dag.

In mijn Picasa foto-album staan foto’s gemaakt door Laurens.

Lees meer »

Ladiesrun Rotterdam

Zo afgelopen zondag was dan eindelijk de Ladiesrun in Rotterdam. De afgelopen weken bijna niet gelopen, dus het was de vraag wat mijn eindtijd zou worden. Sowieso zou er geen PR in zitten, althans, die kans zou heel klein zijn, daar het parcours een zware zou zijn. Men had een rondje van ongeveer 3 km bedacht, die zowel over de Erasmusbrug als over de Willemsbrug liep. En dan moet je dus 3 keer rond en dus in totaal 6 bruggen nemen…….

Om half 9 ging de wekker. Grrrr, ik heb geen zin om op te staan. Nou ja vooruit dan maar. Na het douchen, even ontbijten en dan op weg naar Rotterdam. Roel was mijn supporter vandaag.

De auto geparkeerd bij Kralingse Zoom en van daaruit met de metro verder. Aangekomen bij het plein onder de Erasmusbrug was het een gekakel van jewelste. Wat kunnen vrouwen toch een hoop kabaal maken………

Er waren een paar standjes van o.a. War Child en het AD en de muziek galmde over het water. Carlo Lens was op dat moment bezig met de warming up voor de dames die de 6,5 km zouden lopen.

Even plassen en nog maar wat water drinken en mijn nummer opspelden. En om 11.10 uur was het dan mijn beurt om mee te doen aan de gezamenlijke warming-up. Helaas vond ik er weinig aan en de oefeningen die we deden waren niet echt geschikt als warming-up om daarna een 10 km te lopen. Dus op de muziek heb ik maar wat eigen oefeningen gedaan, zodat ik toch nog wel wat gerekt en gestrekt had. Rustig naar de start lopen. Rustig op tempo dat wel, maar mijn hartslag schoot weer lekker omhoog.

En daar ga ik dan van start. Het is druk op de brug en ik loop mezelf aan de rechterkant een beetje klem. En kan dus niet in mijn ritme komen. Bij het 1 km punt zit ik dan ook al op 6.48. Helaas, ach ik had toch geen PR verwacht. Ben al blij als ik onder de 70 minuten ga eindigen.

Het eerste rondje gaat nog redelijk goed. Dan begint het 2e rondje en moeten we weer over de bruggen heen. De Erasmusbrug gaat nog, maar de Willemsbrug begin ik al in mijn benen te voelen. Als ik nog niet op 5 km ben, hoor ik een schril gefluit en getoeter achter me. Blijkt dat de motoren met de koplopers er al aankomen. Pffff, word ik nu al ingehaald………

Dat geeft de burger niet echt moed hoor. Maar ik ga maar gewoon verder.

Als ik na het 2e rondje doorkom, zit de winnares al lang en breed onderuit gezakt te genieten van een flesje water…….. Ach verschil moet er zijn.

SL551804

Het laatste rondje dan. Heb met mezelf afgesproken dat ik niet de moed laat zakken en dat ik, hoe dan ook, gewoon blijf doorlopen. De 2 drinkposten en een aparte sponspost komen mij natuurlijk heel erg goed van pas. Maakt dat ik voldoende drink en ook kan afkoelen, want ondanks dat het niet echt warm is, heb ik toch weer een onwijs rood hoofd.

En ja hoor, daar is dan eindelijk de finish. Ik klok uiteindelijk een 1:07:36 en ik ben toch trots op mezelf!!!! Ik heb het toch maar weer geflikt. Wie had dat nog geen 9 maanden geleden durven denken. Toen rookte ik nog een pakje sigaretten op een dag en kon ik nog geen kilometer achter elkaar volhouden. En dat is hetgeen ik mezelf moet voorhouden. Ja mijn tijd kan sneller, natuurlijk, maar ik heb ook een bepaalde achtergrond en ach, ik doe het in ieder geval. Er zijn ook voldoende mensen die gewoon op de bank blijven hangen……..

Helaas bij deze loop geen medaille. Alleen een tasje met wat "troep". Mmm, dat is toch echt wel jammer. Heb dus alleen mijn startnummer als bewijs en een paar foto’s.

IMG_0098

De komende periode ga ik even op mijn gemak wat duurloopjes doen. Even geen schema, maar gewoon weer even gaan genieten van het lopen zoals ik dat eerder deed. Weer in mijn ritme komen en dan na de vakantie ga ik weer een schema oppakken.

Tussendoor misschien nog eens een klein loopje in de buurt doen (Delft of Wateringen ofzo), maar geen grote evenementen even voor mij.

Herstelloopje

Gisteravond wilde ik eigenlijk al mijn 5 km rustige duurloop doen die op mijn schema staat als herstelloop na de Marikenloop. Maar het zat er echt niet in. Teveel spierpijn maakte dat ik dat echt niet zou gaan volhouden. Dus na een massage van mijn bovenbenen zonder inspanning mijn bed in gedoken.

Maar dat betekende natuurlijk wel dat ik dan vanavond zou "moeten" lopen. Dus bij thuiskomst na mijn werk, meteen mijn hardloopkleding aangetrokken en op pad gegaan.

Eerst maar even goed rekken en strekken en beetje springen en huppen om wat warm te worden.

iPod aan en instellen op 5 km. Ok, de hartslagmeter aan en gaan. Ik had mezelf echt voorgenomen om gewoon rustig te lopen en pas op mijn horloge te kijken als ik via mijn iPod hoorde dat ik weer een km verder was. Dan mocht ik op mijn hartslagmeter kijken om te zien wat de rondetijd was en hoe mijn hartslag zich hield.

Al met al viel het me zeker niet tegen. De rondjes lagen iets boven de 7 minuten per km en mijn hartslag lag op een gemiddelde van 151. Beduidend lager dan afgelopen zondag. Gelukkig maar.

Dus ik kwam een klein beetje moe, maar zeer zeker voldaan terug thuis.

Wat betreft mijn hoge hartslag gedurende hardloopwedstrijden. Tijdens de City-Pier-City lag die op 178 slagen per minuut. En tijdens de afgelopen Marikenloop op 174 (waarbij ik wel moet melden dat ik dus een stukje heb gewandeld).

In de weken na de CPC tot aan de Marikenloop heb ik volgens een schema gelopen waarbij ik met lage hartslagen moest lopen, om dit meer te trainen. Het gewenste effect heeft het helaas nog niet gehad, maar wellicht komt dat nog in de toekomst.

Moet er wel bij vermelden dat als ik in het startvak sta, mijn hartslag al van een rustige 90 omhoog gaat tot ongeveer 140 en dan moet ik dus nog starten.

Misschien dat het hier ook mee te maken heeft. Tenslotte is mijn hartslag al behoorlijk hoog voordat ik überhaupt iets ga doen. Dan ga ik me inspannen en om dan je hartslag nog laag te krijgen, is natuurlijk helemaal moeilijk. 

Marikenloop 2007

Ja gisteren was het dan zo ver: de Marikenloop in Nijmegen. Op tijd opstaan (8 uur) en om kwart voor 9 de deur uit. Had om 9 uur afgesproken bij de tram om vandaaruit naar het station te reizen alwaar we om half 10 de trein richting Nijmegen namen. Helaas nog even wat vertraging door een defecte trein voor ons en dus komen we pas om kwart over 12 aan bij de Marikenloop. Voor mij niet zo’n probleem, ik start toch pas om 2 uur, maar Nicolette moet zich haasten. Snel omkleden, in de rij voor de toilet en net als de gezamenlijke warming-up is begonnen, loopt ze het startvak in. Net op tijd dus.

Nicolette gaat de 5 km lopen na een lange tijd van blessure in de vorm van shin splints. Dus hopen dat het goed gaat vandaag. Het resultaat mag er best wezen, ze loopt een mooie 32:50 en is daar zelf dik tevreden over. En dat is nog altijd het allerbelangrijkste.

Voor mij dus de start om 2 uur. Vanaf kwart voor 2 is er een gezamenlijke warming-up. Wel wat warm zo pal in de zon. Maar goed, even rekken en strekken is ook niet gek.

Ik sta helaas in het allerlaatste startvak en het duurt dus bijna een kwartier voordat ik over de startlijn ga. Maar goed, nettotijd wordt ook bijgehouden.

Het begin gaat nog redelijk, maar zodra we de bossen inschieten, gaat het minder met me. Op 3 km heb ik mezelf al redelijk opgeblazen door de warmte. En mijn eerste drinkflesje komt aan bod. Op het 5 km punt worden er videobeelden gemaakt en je ziet me daar al redelijk sjokken, techniek is niet best en mijn voeten til ik al nauwelijks meer op. Mijn tussentijd op de 5 km is 31:52.

Het parcours valt me ook zwaar tegen. Het is door de bossen en dus op een zandpad lopen. Het is weliswaar een hard zandpad, maar toch is dit nog altijd losser dan op de weg cq. asfalt lopen.

En er zaten ook een paar kleine vals plat stukjes in.

Op 6 km is dan de drinkpost waar ik een bekertje AA neem en een bekertje water. En ik doe een poging om verder te gaan.

Maar het zit er even niet meer in. Mijn benen willen niet meer en ik ben echt doodop. Maar toch wil ik niet opgeven, dus na even gewandeld te hebben, ga ik toch weer verder.

Op 8 km mijn laatste drinkflesje. Ook hiervan drink ik ongeveer 100 ml zelf op en de rest giet ik in mijn nek om af te koelen.

Moet daar toch iets op verzinnen, want ik heb dus heel erg snel last van de warmte. Ik heb zelfs koude rillingen gehad van de warmte, dus volgens mij dan bijna sprake van oververhitting.

En dan is daar eindelijk de finish in zicht. Het laatste stuk loopt door de stad en over de weg. Langs de kant staan volop toeschouwers die aan het aanmoedigen zijn. En die geven me net dat laatste steuntje om door te gaan. Nog een klein stukje.

mar-9140

Laatste 10 meters en dan is daar de klok. Ik krijg meteen na de finish een sms binnen waarin staat dat ik een nettotijd heb gelopen van 1:09:00.

Ruim boven mijn persoonlijke record en ik ben er dan ook niet echt blij mee. Ben echt stuk en even staat het huilen me nader dan het lachen. Gelukkig is daar Nicolette die me opvangt en me wat water geeft.

Stukje lopen en dan mag ik mijn welverdiende medaille in ontvangst nemen. Want hoe je het ook went of keert, ik heb ‘m wel uitgelopen. Ondanks het warme weer, het zware parcours en mijn verkoudheid van een week. Al is het dan geen geweldige tijd. Ik heb het wel gedaan.

Even wat uitlopen en wat rekken en strekken en daarna snel douchen.

Gezamenlijk met nog wat andere meiden gaan we naar de pastaparty. Lekker pasta eten met een glaasje wijn erbij en een bavaroistoetje na.

Moe maar voldaan zitten we later in de trein op weg naar huis. Bijna 12 uur later ben ik weer thuis en plof onderuit op de bank.

Het was een vermoeiende dag en eigenlijk ben ik een beetje gek dat ik een hele dag op stap ben om een uurtje mee te doen aan een hardloopwedstrijd. Maar het was wel heel gezellig en de dag was zeer gemoedelijk.

Nu op naar de volgende loop en daar maar op focussen. De Ladiesrun in Rotterdam. Dat is weer een wegwedstrijd, dus misschien voel ik me daar beter. Wie weet, we zullen het tegen die tijd wel weer zien.

DSC00248

« Oudere berichten