Indoensie, maandag 16 oktober

Na het ontbijt vertrekken we dan richting Ubud. Het Belgische stel, Wim & Anja, reist met ons mee. We moeten wel voor ons vieren Rp. 50.000 extra betalen omdat we nog bij het Lake Beratan willen stoppen. Nou ja, vooruit dan maar. We hebben wel even gelachen met inladen. Door onze rugzakken kon het reservewiel er in eerste instantie niet bij. Ze probeerden die toen maar tussen de achterbank en een voorstoel, maar dat kan natuurlijk niet, want er moesten 3 mensen achterin zitten. Toen werd ie uiteindelijk maar boven op de rugzakken gelegd. We moesten allereerst de bergen in, dat was een behoorlijk klim. Onderweg nog even gestopt bij een plek waar een hele hoop apen zaten die je kon voeren. Ze pakten het dan heel lief uit je handen. Als je een nootje gaf, bleven ze bij je zitten, maar als je een banaan gaf, liepen ze heel hard weg. Er waren in “ons” groepje 2 moederapen met een kindje hangend aan de buik. Het was wel weer zo dat als het belangrijkste mannetje er aan kwam, alle andere apen wegliepen. Maar het was wel heel leuk en lief.
Verder de bergen in, werd het weer steeds slechter. Het leek uiteindelijk Nederland wel. Bij het meer aangekomen, werden we dan ook opgewacht met paraplu’s. Het was jammer dat het zo slecht weer was, want nu konden we geen mooie foto’s maken, terwijl de omgeving met zon echt schitterend zou zijn.
De regen kwam er op een gegeven moment echt met bakken uit de hemel. Dus maar weer snel de auto in en verder richting Ubud. In Ubud laten we ons in het centrum afzetten, alwaar we op zoek gaan naar een plek om even wat te drinken en eten. Het restaurant dat we als eerste uitzoeken is echter zo duur dat we maar naar iets anders op zoek gaan. In de Lonely Planet staat een restaurantje wat goedkoop is. Het is er ook erg druk en we schuiven dan ook aan bij een tafeltje waar we op de grond moeten zitten. Iedereen krijgt hier gewoon wat de pot schaft. Wat ik precies heb gegeten, weet ik echt niet. Het was wel erg heet van smaak. Het vlees kon ik niet thuisbrengen, ook niet toen we weer weggingen en ik de grote braadslee met het vlees erin (en de vliegen erop) zag staan. Het was redelijk. Ik heb zeker de helft laten staan, vanwege het hete, maar ook vanwege het vette en ondefinieerbare vlees. Daarna laten we ons door een busje bij een aantal hotels afzetten. We kiezen een guesthouse die redelijk is. Het uitzicht op het tuintje is erg leuk, maar de kamer is redelijk. Het is een behoorlijk stofnest en alles is hier klammig. We besluiten om de stad te gaan verkennen en te gaan shoppen. Dat laatste is zeer goed gelukt. We hebben de nodige souvenirs gekocht. Uiteraard ook nog even naar huis gemaild. We hebben ook al vast de shuttlebus naar Kuta voor morgen geregeld. Het is nu echt tijd om ons te gaan opfrissen, want van de autotrip en het shoppen zijn we niet schoner geworden. We hebben weinig zin om ver te lopen, dus gaan we tegenover het guesthouse in een heel leuk restaurant eten. Even later komen ook Wim & Anja en wij vieren zijn helaas de enige gasten. Toch is het restaurant heel mooi, de bediening is goed en het eten ook. Een van de jongens spreekt echt heel goed Engels, zelfs met een Brits accent. Na het eten spelen we met Wim & Anja nog een aantal potjes Yahtzee en we gaan dan ook pas tegen 12 uur slapen.

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.