Borobudur / Prambanan, dinsdag 10 oktober

Vandaag om 4 uur opgestaan, snel gedoucht en aangekleed. Helaas geen ontbijt want we worden om 5 uur opgehaald om de Borobudur bij zonsopgang te kunnen zien. Na bijna een uur rijden, staan we bij de ingang en blijkt de entreeprijs $ 5 per persoon te zijn (Rp. 37.500). Dat hadden we dus niet bij ons. We hebben toen maar geld geleend van een Nederlandse man uit ons hotel die daar ook was. Werden we later niet eens op onze kaartjes gecontroleerd, nota bene!!!
De Borobudur is een van de grootste relikwieën van Boeddha in Zuidoost Azië. Het is echt een schitterend complex dat rond 750 – 850 na Christus is gebouwd. Het heeft echt voor eeuwen onder de lava-as gelegen alvorens het in 1815 door Raffles is ontdekt. Begin 20e eeuw zijn de Nederlanders met de restauratie begonnen. Tussen 1973 en 1983 is er een immens project ondernomen ($25 miljoen) om het geheel echt helemaal op te knappen. Het is in verschillende lagen opgebouwd, 6 vierkante en 3 ronde. En overal zijn gebeeldhouwde tekeningen te zien die allerlei verhalen vertellen over Boeddha en de aspecten van het Javaanse leven meer dan 1000 jaar geleden. Het aanraken van de vingers of voeten van Boeddha is de stupa’s boven op de 3 ronde terrassen, zou geluk brengen is het verhaal.
Na Borobudur willen we even wat drinken en eten, maar we komen er achter dat het Prambanan, dat we later gaan bezoeken, ook $ 5 entreegeld kost. Komen we weer te kort. Nu moeten we dus geld lenen van onze chauffeur. Wat een armoezaaiers zijn we toch. Onze reisagent was vergeten te vertellen dat het zoveel entreegeld kostte, anders hadden we het wel meegenomen. Maar goed, we komen er wel uit.
Onderweg kunnen we nog een foto maken van Candi Pawon, een kleine tempel in de buurt van de Borobudur. Het is geen stupa, maar vierkant gebouwd met een piramideachtig dak. Het is waarschijnlijk toegewijd aan Kuvera, de Boeddhistische god van geluk.
We gaan door naar de Mendut Tempel, een tempel waar een 3-meter hoog beeld staat van Boeddha die in een westerse houding zit, met beide voeten op de grond. Het werd in 1836 ontdekt en tussen 1897 en 1904 werden de eerste restauratiewerkzaamheden door de Nederlanders uitgevoerd.
Terwijl we onderweg zijn naar Prambanan, raken we aan de praat met 2 Nederlandse meisjes die een halve wereldreis van 7 maanden aan het maken zijn. Ze zijn inmiddels al 4 maanden onderweg. Aangezien zij al op Bali geweest zijn, kunnen ze ons tips geven waar het beste strand is en wat er allemaal te beleven valt.
Prambanan is de crème-de-la-crème van wat overgebleven is uit de Javaanse periode van Hindoestaanse culturele ontwikkeling. Al de tempels in het Prambanan gebied zijn tussen de 8e en 10e eeuw gebouwd toen het Boeddhisme in het zuiden overheerste en het Hindoeïsme in het noorden. Ergens halverwege de 9e eeuw zijn deze twee verenigd door het huwelijk van Rakai Pikatan (Hindoeïsme) en prinses Pramodhavardhani (Boeddhisme). Dit verklaart waarom een aantal tempels zowel Hindoestaanse als Boeddhistische architectuur hebben. Na wat te hebben rondgewandeld en de Boeddha met het olifantengezicht hebben gezien (het aanraken van de slurf zou geluk brengen), gaan we weer richting guesthouse.
Meteen maar even 1 van mijn traveler cheques gewisseld, zodat we de chauffeur enzo konden terugbetalen. We krijgen hier een erg goede koers, voor een dollar krijg je Rp. 8550 en voor een gulden Rp. 3000.
Maar even boodschappen gedaan, kaaskoekjes, crackers, koekjes, toiletpapier en water. Aan de praat geraakt met Ton Guliker, de Nederlandse man die ook in ons guesthouse zit, die in Malang een kantoor heeft van waaruit hij een aantal projecten doet voor Indonesië. Hij pikt een drietal kinderen van een school (uiteraard de besten) waar de studie tot en met de universiteit voor wordt betaald. Daarbij verdienen de mensen in zijn fabriek iets meer dan ergens anders (normaal Rp. 150.000 – 160.000 per maand) en heeft hij sociale voorzieningen, wat een grote uitzondering is. Hij heeft daar met andere werkgevers ook al problemen mee gehad.
Daarna maar even gezwommen en na het zwemmen lekker douchen. Even gekeken of er nog mail was en nog met Mark zitten chatten. Lekker op het terras zitten kletsen.
Voor het diner gingen we bij Tante Lies eten. Een klein restaurantje (niets bijzonders) aan een drukke straat, maar we hebben er wel heerlijk gegeten. Ik had een Nasi Rames en Lies had een Bakmi, die absoluut verrukkelijk was. Heerlijk sapjes erbij gedronken, Lies wel 3 stuks, en pancakes na.
Er kwam nog een heel oud stel langs, hij speelde op een of ander instrument en zij ging er bij zingen. Het was hartverscheurend om zo’n oud stel over de straten te zien gaan om hun geld te verdienen. We hebben ze dan ook maar snel Rp. 5.000 gegeven, hoewel zij naar ons idee hartstikke vals zong.
Na het eten alle spullen ingepakt, want morgen gaan we weer onderweg. Onze trip loopt in 2 dagen via de Bromo-vulkaan naar Lovina Beach op Bali.
Van Ton hebben we nog tips gekregen waar te slapen en met wie we mee moeten gaan om de dolfijnen te zien. Ik heb hier echt veel zin in.

lees meer

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.