Lovina Beach, vrijdag 13 oktober

Het was de bedoeling om vandaag uit te slapen, maar ik werd al om 7 uur wakker. Om half 8 opgestaan en buiten een sigaretje gaan roken om Lies niet wakker te maken. Het is nu al behoorlijk warm, dus er staat ons nog wat te wachten. We hebben besloten om vandaag niet veel te doen, na het ontbijt gaan we richting strand. We wandelen wat over het strand om een rustig plekje te vinden. Het zand is hier grijs/zwart; erg raar. Rond kwart voor 10 liggen we op een rustig plekje. Er komt af en toe wel iemand die iets wil verkopen, maar als we “nee” zeggen gaan ze ook weer weg, zonder echt aandringen. Heerlijk is dat. Regelmatig afkoelen in zee, want het is echt bloedheet en het is nog niet eens op het heetst van de dag. We blijven niet al te lang en om kwart over 11 lopen we weer richting hotel. Even lekker opfrissen en lunchen. Ze hebben hier heerlijke sandwiches. Na de lunch even geslapen, want we zijn bekaf. Dat eventjes werd 2 uur en het was dus inmiddels al 3 uur in de middag. Lies nog maar even laten slapen. Daarna gaan we naar het “centrum” en op zoek naar Mohamed om de dolfijnentrip te regelen. We vinden nog een internetcafé, maar de verbinding is zo traag dat het absoluut geen zin heeft om hier te mailen. Daarbij is het hartstikke duur (Rp. 300 per minuut).
Met het minibusje reizen we verder naar hotel Billibo om op zoek te gaan naar Mohamed. We hebben deze naam doorgekregen van Ton Guliker. Het is maar goed dat we niet naar Billibo zijn gegaan om te slapen, want het kan absoluut niet tippen aan ons hotel. Gelukkig vinden we Mohamed zodat we morgen dolfijntjes gaan kijken. We lopen de rest van het stuk verder terug. We vinden uiteindelijk dat ons straatje er erg goed uitziet, met erg leuke hotels. Verder niet veel bijzonders gedaan. Maar weer gedoucht en geschreven. Daarna maar gaan eten. Het restaurantje naast ons heeft een live-bandje. Het is erg gezellig en we kunnen zelfs verzoekjes aanvragen. Ze hebben er een hoop lol in. We eten hier erg lekker. Lies heeft zoet-zure vis en ik neem Nasi Campur, een soort rijsttafel met witte rijst, salade, tjap tjoi, fried noodles, fried peanuts, moot tonijn met heerlijke gebakken groenten. We krijgen zoveel te eten dat we geen toetje meer op kunnen. Vanwege de gezelligheid gaan we voor onze doen ook laat naar bed; 11 uur en we moeten morgen nog wel vroeg op om de dolfijnen te zien.

lees meer

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.