Emmie's weblog

Gisteren was het weer zover, het jaarlijkse Concert at Sea stond op het programma. Ook dit jaar was er ook weer een concert op de vrijdagavond, maar daar ben ik niet naar toe geweest, al was de programmering dit jaar niet minder dan Marco Borsato. Manon was op vrijdagavond al naar mij toegekomen, want zaterdag moesten we vroeg op. Na korte douche, broodjes smeren en laatste spullen inpakken, zaten we tegen kwart voor 8 in de auto op weg naar Scharendijke. We moesten wel omrijden via de N59 omdat de N57 natuurlijk helemaal afgezet zou zijn. Maar waarom zo vroeg al in de auto zitten, vraag je je af. Nou traditiegetrouw gaan we altijd met een groep Duikforummers naar C@S en van te voren maken we dan altijd een duikje bij ‘t Dolfijntje / ‘t Koepeltje. Op die manier zijn we lekker vroeg in Zeeland, geen last van files en hebben we ook nog eens heel dicht bij het festivalterrein perfecte parkeerplaatsen. Dus ook dit jaar maakten we een duikje bij ‘t Koepeltje. Ik dook met Merel en heb zowaar super genoten van de duik. Ben inmiddels aardig verwend door de Oosterschelde en vind daardoor de Grevelingen niet meer zo heel erg mooi, maar dit keer kwam ik daar even op terug. Er zaten ongelooflijk veel botervisjes (ook echte ieniemini), diverse krabbetjes in allerlei soorten en maten, Noordzeekrabben in overvloed, hooiwagenkrabben. We hebben een paar palingen gespot, een klein zeedonderpadje, diverse platvisjes en uiteraard veel kreeften. Kortom het was een prima duikje. Jammer van een aantal duikers die zoveel stof veroorzaakten dat het zicht flink werd gereduceerd.

Na de duik komen de koelboxen tevoorschijn waar al het lekkers in zit. Er wordt dan een heerlijke picknick georganiseerd. Als je aan de lijn doet, moet je die op dat moment maar even terzijde zetten, want het is allemaal lekker en we hebben altijd teveel. Als we dan goed hebben genoten van al het lekkers, pakken we de restanten in en begeven we ons naar het terrein. Dit jaar lopen we rond half 2 het terrein op, zodat we ruim op tijd zijn voor IOS (Is Ook Schitterend).

De programmering voor deze middag is als volgt:

14.00 uur – 14.45 uur IOS
15.15 uur – 16.00 uur Bertolf
16.30 uur – 17.15 uur Maria Mena
17.45 uur – 18.00 uur Ed Kowalczyk
18.15 uur – 19.15 uur Ilse DeLange
19.45 uur – 21.00 uur Golden Earring
21.30 uur – 23.00 uur BLØF

Een middag en avond genieten van goede muziek. En dat is ook echt wat we hebben gekregen. IOS en Bertolf deden het erg leuk en kregen het publiek vrij goed mee. Maria Mena was zelf erg onder de indruk van de hoeveelheid mensen. Ze had niet verwacht dat het er zoveel waren. Wat een lief mensje op dat grote podium. Moet eerlijk bekennen dat ik in eerste instantie niet wist wie Ed Kowalczyk was (en ook niet wie de band Live is, waar hij leadzanger van is), maar toen ik het eerste nummer hoorde dat hij speelde, herkende ik het wel.

Ik had Ilse DeLange al gevolgd via haar Twitter en wist dat ze onderweg was en wat kleine probleempjes had om backstage te kunnen vinden. Mmm vreemd, zo moeilijk zou dat toch niet moeten zijn lijkt me.
Het was in ieder geval lekker swingen en meezingen met Ilse. Wat een heerlijk mens is dat en wat een dijk van een stem.

Toen de Golden Earring op het podium kwamen, ging er een golf door het publiek heen. Want ondanks dat de bandleden inmiddels allemaal de 60 zijn gepasseerd, spelen ze nog steeds de sterren van de hemel. Mijn hemeltjelief wat was dit goed. Waarom ben ik niet eerder eens naar een live optreden van hun geweest. Barry Hay zingt nog steeds met volle overtuiging, George Kooymans en Rinus Gerritsen pingelen nog steeds de prachtigste deuntjes uit hun gitaren (zeer positief bedoeld) en gaven heerlijke solo’s weg en waar Cesar Zuiderwijk de energie vandaan haalt, is me nog een raadsel. Man man man, die laat zijn drumstel echt alle hoeken zien! Wauw!!!!!

Uiteraard mag gastheer Bløf niet ontbreken op dit fantastische festival. En gelukkig sloten ze dit jaar weer zelf af. De heerlijke meezingnummers, de prachtige ballades, maar ook het door Paskal prachtig gezongen nummer “Een manier om thuis te komen” waarbij hij zichzelf op akoestische gitaar begeleidde en dat een ode was aan Michael Jackson, maar zeker aan zijn eigen vriend en te vroeg overleden Bløf-drummer Chris Götte. Op dat moment voelde je de emoties door het publiek gaan. Overigens was er net voorafgaande aan het Bløf-optreden een karaoke gezongen door het bijna 40.000 koppige publiek, een parodie op het nummer “Liefs uit Londen” en een eerbetoon aan Bløf. De volledige tekst van de ode is hier te lezen.

Bløf speelde ook nog een paar nummers samen met Ed Kowalczyk en het was net of je de band Live hoorde speelde. Wat zijn de mannen van Bløf toch goed! Maar ook aan dit prachtige optreden kwam helaas een einde en daarmee een einde aan een fantastische dag. Ik heb echt intens genoten!!!! De rit terug naar huis verliep soepeltjes, al was het met een kleine omweg. En moe maar voldaan viel ik rond 2 uur in slaap……