Tag Archives: roken

Schouderklopje voor mezelf

Gepost op door 4 reacties

Pfff, raar dat ik het gisteren totaal vergeten ben. Maar ik mag mezelf eigenlijk wel eens feliciteren. Met wat, zul je denken en een aantal mensen weet echt niet waar ik het over heb. Dat zijn mensen die me nog niet langer dan 2 jaar kennen. De mensen die me langer kennen dan 2 jaar, weten misschien waar ik het over heb of er gaat zo weer een belletje rinkelen.

Het heuglijke feit waar ik mezelf mee mag feliciteren is toch wel dat ik inmiddels 2 jaar rookvrij ben!!!!
En wel volledig, totaal, zonder blikken of blozen, zonder moeite.
Ik snap er zelf echt helemaal niets van, maar ik ben er uiteraard ontzettend mega blij mee.
En toch ben ik het gisteren even vergeten…….. 🙁

Vanaf mijn 17e tot mijn 34e heb ik gerookt. Een pakje sigaretten was heel normaal voor me. Met uitgaan werd dat een pakje op een avond. Yep, ik was een vrij zware rookverslaafde. Vond dat zelf niet altijd even leuk (al was het alleen maar omdat het zoveel geld kostte) en daardoor heb ook ik diverse pogingen ondernomen om te stoppen met roken. Maar allen zonder resultaat.
In januari 2006 deed ik weer een verwoede poging. Ik kwam toen zelfs bijna 5 kilo aan. Toen ik na een korte periode weer begon met roken, baalde ik dubbel zo erg. Ik was EN aangekomen EN ik rookte weer.

Eind augustus 2006 was ik mezelf zo beu. Ik haatte het dat ik rookte, ik baalde ervan dat ik altijd maar liep te controleren of ik nog voldoende sigaretten bij me had. Had ik nog voldoende voor die avond, mmm er is geen winkel meer open, dan maar langs de benzinepomp. Bah, na een avond uit stonken mijn kleren toch wel heel erg (op dat moment geen erg in hebbend, dat mijn kleren altijd stonken……).
En laten we vooral niet vergeten wat een geld er aan opging. Een pakje sigaretten kostte toen € 4,- (weet niet wat de prijs nu doet). Bij ongeveer een pakje op een dag, kost je dat dus gewoon € 120,- per maand!!!!!

Ik nam het besluit dat het nu voor eens en altijd over zou zijn. Ik zou een niet-roker worden, geen ex-roker, niet iemand die bezig was met stoppen met roken. Nee, ik stelde voor mezelf de datum van 1 oktober vast en leefde daar naartoe. Vanaf die datum was ik een niet-roker. PUNT.
Veel mensen verklaarden me voor gek, hadden zoiets van, ja maar dan kun je ook nu stoppen. Nee, ik neem een maand de tijd om me voor te bereiden, er naar toe te leven, zo te gaan walgen van mezelf dat het nu echt voor eens en altijd over is. En zo gezegd, zo gedaan. Ik leefde er een maand naar toe. Begon steeds meer te walgen van mezelf en het roken (maar ik bleef stug bijna een pakje op een dag roken) en toen was daar ineens de datum 1 oktober 2006.

verbodenteroken

En sindsdien heb ik geen sigaret meer aangeraakt. Ik heb het de eerste 2 weken even moeilijk gehad. Gebruikte toen nog nicotinepleisters, maar werd daar wel vaak een soort high van als die nicotine afgaven. Daarna was ik ook daarmee klaar. In totaal waren het de eerste 2 maanden even moeilijk en dan met name de gewoonte momenten. Opstaan ging in een ander ritme en na het avondeten maar meteen opstaan en iets gaan doen. Ik ben gaan hardlopen om niet nog eens extra aan te komen. De 5 kilo van eerder dat jaar, waren er helaas nog niet af. Het hardlopen heeft me een extra stimulans gegeven. Ik kreeg uiteraard meer conditie, door het hardlopen, maar ook doordat ik natuurlijk niet meer rookte. Mijn geur en smaak kwamen terug. Al heeft dat bij mij behoorlijk lang geduurd.

En nu, 2 oktober 2008, ik heb in de afgelopen 2 jaar toch wel behoorlijk moeilijke momenten gehad. Momenten met veel stress en diepe dalen en ondanks dit alles is er geen moment geweest dat me heeft doen denken aan een sigaret. Geen moment waarop ik dacht, pfff, had ik nu maar een sigaret. Geen moment meer waarop ik liep te stressen of ik nog wel voldoende sigaretten in huis had.

Ik ben TROTS op mezelf en ik kan alleen maar zeggen, dat het me enorm veel rust heeft gegeven!!!!! En misschien wel vanwege het feit dat ik nu een niet-roker ben en dat dat dus eigenlijk de gewoonste zaak van de wereld is, ben ik waarschijnlijk gisteren vergeten dat dat 2 jaar geleden niet de normaalste zaak van de wereld was.

Ik ben echt een niet-roker en geen ex-roker meer…….

Gepost in Persoonlijk

Wijziging lay-out en privé situatie

Gepost op door 3 reacties

Zoals jullie kunnen zien, is er een kleine wijziging doorgevoerd in de lay-out. Dit komt omdat ik al een paar maanden niet meer echt aan het hardlopen ben. In juni heb ik mijn laatste wedstrijd gelopen en daarna is door alle drukte en ellende echt de klad ingekomen. Ik ben zeer zeker van plan om het weer op te pakken, maar het heeft ook niet meer zo’n belangrijke positie in mijn leven. Oeps, ja dat komt wat raar over. Toen ik een jaar geleden begon met hardlopen was dat als extra ondersteuning voor het stoppen met roken. Ik MOEST echt iets anders gaan doen en dit was natuurlijk een extra stimulans om het stoppen met roken vol te houden. Ik merkte zo duidelijke vooruitgang. Waar ik voorheen nog geen 100 meter achter elkaar kon volhouden, heb ik 4 maanden nadat ik begon met hardlopen een 10 km wedstrijd uitgelopen in 62 minuten. Wat was ik trots op mezelf.

Nu ben ik inmiddels al weer ruim een jaar gestopt met roken. Ik taal er totaal niet meer naar. Ook al zit ik nog zo’n stressy situatie, de gedachten om te roken komen niet eens meer bij me op.

Het hardlopen heeft me enorm geholpen. Nu moet ik, omdat ik een paar maanden stil heb gelegen, weer van 0 af beginnen en dat houdt me een beetje tegen. Maar niet getreurd hoor, ik ben sinds een paar weken begonnen met steps en bodypump, dus ik ben toch wel bezig met mijn lichaam en conditie. En het hardlopen wil ik rustig aan weer gaan oppakken en gewoon af en toe lekker erbij doen.

Doordat ik niet meer echt aan het hardlopen ben en ik ook niet specifiek een weblog wil over het duiken, maar meer een weblog in algemene zin, heb ik de banner maar aangepast. Omdat duiken wel mijn passie is, heeft de banner toch een duikfoto erin gekregen. Verder zijn er wat kleine wijzigingen doorgevoerd. Ach een mens heeft af en toe verandering nodig he.

Ik begin nu al een klein beetje te wennen in Weert. Om de een of andere vage reden heb ik op de sportschool nog steeds geen aanspraak. Ja een "hoi" van één van de deelnemers uit de steples. Maar daar kan ik het mee doen. Ach moet ook eerlijk bekennen dat ik het zelf ook wel moeilijk vind. Als ik de meiden onderling hoor praten, is het toch allemaal plat Weerts. Daar kom ik dan aan met mijn Randstad-accent, maar toch een zachte G. Wat moeten ze daar nou weer mee. Ach het zal allemaal wel op z’n tijd goedkomen.

Verder helaas nog steeds geen baan. Het zit me wat dat betreft niet echt mee. Maar ik blijf volhouden. Afgelopen vrijdag had ik een 3e ronde gesprek. Had echt het idee dat we wel rond zouden komen. Maar helaas, ik werd alsnog afgewezen. Ik baalde natuurlijk als een stekker. En heb buiten in de auto echt ff een traantje weggepinkt. Had me er zo op verheugd.

Aangezien ik zoveel vertrouwen had in deze baan, had ik geen andere sollicitaties meer lopen. Ik kan dus nu weer aan de slag om iets te gaan vinden. 

Het duiken blijft gewoon doorgaan. Inmiddels ben ik de nodige spulletjes aan het aanschaffen voor mijn grotduikcursus volgend jaar. Heel rustig aan, want de centjes groeien helaas niet op mijn rug.

Verder ook maar andere handschoenen aanschaffen voor de winter. Het water begint nu echt koud te worden en zoals iedere winter heb ik daar met mijn handen het meeste last van. Ik heb echt de volgende dag zo’n last van mijn gewrichten. Het lijkt wel of ik dan een lichte vorm van reuma / artrose heb. Daar mag je natuurlijk niet mee spotten, maar ik kan het niet anders omschrijven. Aan de buitenkant is echt niets te zien aan mijn handen, maar ik kan mijn handen nauwelijks bewegen en de bewegingen doen echt pijn in mijn gewrichten. Ik moet dus goede handschoenen gaan dragen, zodat mijn handen tijdens het duiken niet zo koud worden. En nadien mijn handen goed opwarmen. Verder ben ik ook maar begonnen met het slikken van GlucoMotion. Dat schijnt ook erg goed te helpen. We zullen zien.

Voor nu ga ik er een eind aan breien. Ik zal weer gaan proberen om deze weblog wat vaker te updaten. Er komt weer wat ritme in mijn leven, dus moeten we dit daar dan ook maar in opnemen.

Tot snel!!!!

Gepost in Persoonlijk