Emmie's weblog

Zoals jullie kunnen zien, is er een kleine wijziging doorgevoerd in de lay-out. Dit komt omdat ik al een paar maanden niet meer echt aan het hardlopen ben. In juni heb ik mijn laatste wedstrijd gelopen en daarna is door alle drukte en ellende echt de klad ingekomen. Ik ben zeer zeker van plan om het weer op te pakken, maar het heeft ook niet meer zo’n belangrijke positie in mijn leven. Oeps, ja dat komt wat raar over. Toen ik een jaar geleden begon met hardlopen was dat als extra ondersteuning voor het stoppen met roken. Ik MOEST echt iets anders gaan doen en dit was natuurlijk een extra stimulans om het stoppen met roken vol te houden. Ik merkte zo duidelijke vooruitgang. Waar ik voorheen nog geen 100 meter achter elkaar kon volhouden, heb ik 4 maanden nadat ik begon met hardlopen een 10 km wedstrijd uitgelopen in 62 minuten. Wat was ik trots op mezelf.

Nu ben ik inmiddels al weer ruim een jaar gestopt met roken. Ik taal er totaal niet meer naar. Ook al zit ik nog zo’n stressy situatie, de gedachten om te roken komen niet eens meer bij me op.

Het hardlopen heeft me enorm geholpen. Nu moet ik, omdat ik een paar maanden stil heb gelegen, weer van 0 af beginnen en dat houdt me een beetje tegen. Maar niet getreurd hoor, ik ben sinds een paar weken begonnen met steps en bodypump, dus ik ben toch wel bezig met mijn lichaam en conditie. En het hardlopen wil ik rustig aan weer gaan oppakken en gewoon af en toe lekker erbij doen.

Doordat ik niet meer echt aan het hardlopen ben en ik ook niet specifiek een weblog wil over het duiken, maar meer een weblog in algemene zin, heb ik de banner maar aangepast. Omdat duiken wel mijn passie is, heeft de banner toch een duikfoto erin gekregen. Verder zijn er wat kleine wijzigingen doorgevoerd. Ach een mens heeft af en toe verandering nodig he.

Ik begin nu al een klein beetje te wennen in Weert. Om de een of andere vage reden heb ik op de sportschool nog steeds geen aanspraak. Ja een "hoi" van één van de deelnemers uit de steples. Maar daar kan ik het mee doen. Ach moet ook eerlijk bekennen dat ik het zelf ook wel moeilijk vind. Als ik de meiden onderling hoor praten, is het toch allemaal plat Weerts. Daar kom ik dan aan met mijn Randstad-accent, maar toch een zachte G. Wat moeten ze daar nou weer mee. Ach het zal allemaal wel op z’n tijd goedkomen.

Verder helaas nog steeds geen baan. Het zit me wat dat betreft niet echt mee. Maar ik blijf volhouden. Afgelopen vrijdag had ik een 3e ronde gesprek. Had echt het idee dat we wel rond zouden komen. Maar helaas, ik werd alsnog afgewezen. Ik baalde natuurlijk als een stekker. En heb buiten in de auto echt ff een traantje weggepinkt. Had me er zo op verheugd.

Aangezien ik zoveel vertrouwen had in deze baan, had ik geen andere sollicitaties meer lopen. Ik kan dus nu weer aan de slag om iets te gaan vinden. 

Het duiken blijft gewoon doorgaan. Inmiddels ben ik de nodige spulletjes aan het aanschaffen voor mijn grotduikcursus volgend jaar. Heel rustig aan, want de centjes groeien helaas niet op mijn rug.

Verder ook maar andere handschoenen aanschaffen voor de winter. Het water begint nu echt koud te worden en zoals iedere winter heb ik daar met mijn handen het meeste last van. Ik heb echt de volgende dag zo’n last van mijn gewrichten. Het lijkt wel of ik dan een lichte vorm van reuma / artrose heb. Daar mag je natuurlijk niet mee spotten, maar ik kan het niet anders omschrijven. Aan de buitenkant is echt niets te zien aan mijn handen, maar ik kan mijn handen nauwelijks bewegen en de bewegingen doen echt pijn in mijn gewrichten. Ik moet dus goede handschoenen gaan dragen, zodat mijn handen tijdens het duiken niet zo koud worden. En nadien mijn handen goed opwarmen. Verder ben ik ook maar begonnen met het slikken van GlucoMotion. Dat schijnt ook erg goed te helpen. We zullen zien.

Voor nu ga ik er een eind aan breien. Ik zal weer gaan proberen om deze weblog wat vaker te updaten. Er komt weer wat ritme in mijn leven, dus moeten we dit daar dan ook maar in opnemen.

Tot snel!!!!