Tag Archives: genieten

Super genoten van een avondje “Percossa”

Recentelijk werd ik uitgenodigd door John om mee te gaan naar een voorstelling van Percossa. Ik had er nog nooit van gehoord, maar ik hou wel van percussie en slagwerk, dus ik stemde gelijk in. Gisteravond was het dan zo ver. Via Loosdrecht, waar ik mijn duiklamp ter revisie heb afgegeven, reed ik richting Roelofsarendsveen. Daar kennis gemaakt met ook nog Annelous en Jurgen, die met ons mee zouden gaan.
Eerst nog even lekker een hapje eten bij de Italiaan. Altijd goed natuurlijk. Kan ik weer zo’n heerlijk calzone pizza bestellen. Mjammie.

De voorstelling van Percossa vond plaats in Schouwburg De Meerse op Locatie in Hoofddorp. Even zoeken, want het zit nu op een bedrijventerrein, maar dat is vanwege de verbouwing van de “oude” schouwburg.
John had echt fantastische kaarten geregeld. We zaten op rij 4 en bijna in het midden. Wat wil een mens nog meer met zo’n voorstelling.

De voorstelling waar we nu naar zijn gaan kijken, heet “10 jaar van de straat”. Ja, maar hoe moet je een avond met deze mensen nou beschrijven. Ik citeer daarvoor maar de Slagwerkkrant, zij zijn tenslotte meer kenner dan ik:

Percossa – 10 Jaar Van De Straat (27 oktober 2008, Schouwburg, Leiden)
door Mark Eeftens

De Slagwerkkrant, 21-02-2009
De verwachtingen voor deze jubileum-voorstelling van Percossa waren hooggespannen. Immers, Slagwerkkrant bezocht de vorige show en die was al erg goed. Ook waren we aanwezig bij een van de repetities met Hans Minnaert, waarbij keihard werd gewerkt, gedurende lange tijd. De nieuwe show moest al het voorgaande overtreffen. Daarbij speelde Percossa ook nog de monden open van de crème de la crème van de slagwerkwereld bij shows in het Verre Oosten. 10 Jaar van de Straat moest dus wel iets bijzonders zijn, en dat is de groep ruimschoots gelukt.
De opening is overrompelend. We zien de groep boven het podium in de lucht hangen. Hoe dat kan, gaan we natuurlijk niet verraden, maar het is erg mooi gedaan. Vervolgens komen in hoog tempo allerlei aspecten van ritme voorbijvliegen.
Ik zeg ‘ritme’, omdat er lang niet altijd slaginstrumenten worden gebruikt. Percossa weet zelfs met zand een prachtig nummer te maken. Bolon zwaaien, spectaculaire bodypercussion en een uitgebouwde versie van het hilarische nummer met de boomwhackers waarbij de heren elkaar stevige meppen verkopen, en passant een melodie spelend…
Overal waar Percossa elementen uit oudere nummers gebruikt is er sprake van een stevig opgevoerde versie. Er wordt optimaal gebruik gemaakt van alle aspecten van het theater en de show is doorspekt met humor. Na de pauze wordt het aandeel slaginstrumenten groter en het geluid steviger. Ook hier krijgt de kijker nauwelijks de tijd om adem te halen en wordt toegewerkt naar een zinderende climax. Uiteindelijk verlaten we totaal bevredigd de zaal met één gedachte: dit moet een van de leukste slagwerkshows zijn die ooit in een theater heeft gestaan! Het maakt in dit geval niet uit of je drummer bent of niet. Iedere Nederlander zou verplicht…

En daarmee beschrijft de recensent absoluut wat ik gisteravond heb gezien. Ik heb met af en toe met open mond zitten kijken, moest echt mijn neus dichtknijpen en mond bedekken om niet al te hard te lachen en af en toe moest ik echt opletten om adem te blijven halen.

De kaarten voor dit eerste seizoen van hun nieuwe show, zijn kennelijk allemaal uitverkocht. Nu dus wachten tot oktober, want dan ga ik zeker weer naar een voorstelling van hen.

Hier een voorproefje, zodat je een idee hebt wat ik heb gezien. Dit is een lange trailer van hun show “From Holland”. Have fun!!!

Boswandeling in de sneeuw

Een week geleden viel hier in de nacht van zondag op maandag een hele hoop sneeuw. In mijn vorige blog schreef ik nog over mijn sneeuwwandeling ’s avonds hier door de wijk. Vandaag had ik dan eindelijk de tijd om op mijn gemak van de sneeuw te gaan genieten bij daglicht. Gisteren reed ik al binnendoor van Deurne naar Valkenswaard en genoot intens van het mooie landschap, de prachtige witte bomen en de boerderijen en een molen onder de sneeuw.

Na vanochtend eerst op mijn gemak ontbeten te hebben, zag ik dat de zon aardig haar best deed, maar ook dat door de wat hogere temperaturen dan van de week, de sneeuw een klein beetje aan het smelten was. Tijd om op te gaan schieten. En vandaag nog te gaan genieten, want de vraag is hoe het er van de week bij ligt.

Dus snel aankleden, snowboots aan en warme trui en handschoenen en sjaal mee in de auto. Camera mee met extra batterij. En zo reed ik naar Recreatiegebied Heibloem bij Bakel / Milheeze. En daar heb ik heerlijk 1,5 uur gewandeld. Ik ben slechts een stelletje met 2 honden tegengekomen. Verder was het heerlijk stil.

Al bij mijn start bij het water (wat nu ijs is natuurlijk) zag ik een buizerd wegvliegen. Fantastisch toch.

IMG_1480

De rechterfoto heb ik op internet gevonden. Zo ziet het er dus normaal gesproken uit.

Het was mooi, het was zalig. Het knisperende geluid van de sneeuw onder mijn schoenen, de sporen in de sneeuw van de dieren die er leven (o.a. konijntjes denk ik). Af en toe wel even opletten waar ik liep, want dan zag ik ineens toch wat ijs liggen en dan loop ik liever even een klein stukje omdan dat ik er misschien ergens doorzak.

De kou viel heel erg mee, denk dat het een paar graden boven nul was. De vraag is dus echt hoe lang de sneeuw nog blijft liggen. Maar dat maakt niet uit, ik heb er in ieder geval van genoten. Voor meer foto’s die ik heb gemaakt, klik op de foto hieronder.

IMG_1519

Sneeuwwandeling

Zo net terug van een heerlijke wandeling door de sneeuw. Vond het zo jammer dat er zo veel sneeuw lag en ik de hele dag moest werken. Bij thuiskomst hebben de katten al even gespeeld in de sneeuw. Nog voordat ze hun eten kregen, zodat ze makkelijk weer terug naar binnen te lokken zijn. Het zijn immers geen buitenkatten en met al die terroriserende buurtkatten wil ik mijn katten ook gewoon weer binnen hebben.

Hier in mijn wijk ligt er nog heel veel sneeuw. De wegen zijn redelijk begaanbaar, maar op alle “groene” delen in de wijk ligt de sneeuw er nog prachtig bij. En wat vind ik het dan heerlijk om als een klein kind de eerste stappen te maken in die smetteloze vlakte. Zo vanaf een afstand met twee voeten tegelijk erin springen. Of al sloffend zonder je voeten op te tillen door de sneeuw slenteren. En als je zo door die verse sneeuw loopt, knispert het ook zo leuk onder je voeten.

Het was echt heerlijk. En de kou, ach die viel best mee. Had mijn warme snowboots aan en dunne handschoentjes. Maar had geen muts of sjaal om. Gewoon zo lekker met mijn hoofdje in de kou. Ff een frisse neus halen. En nu gloeien mijn wangen en oortjes zo lekker. Zo even lekker een kop warme choco met slagroom maken……. Mjammie.